Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2014/17102 Esas 2015/1407 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ



Taraflar arasında görülen davada Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 11/07/2014 tarih ve 2012/446-2014/264 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili banka ile davalı arasında 06.10.1999 tarihinde imzalanan "Tarımsal Kredilere Mahsus İkraz Sözleşmesi" ile davalıya hayvancılık kredisi verildiğini, süresinde ödenmeyen kredi alacağının tahsili için İcra Müdürlüğü nezdinde icra takibi başlatıldığını, davalı tarafından takibe borç ve imza yönünden itiraz edildiğini, İcra Müdürlüğü" nün imza incelemesi yapma ve yaptırma yetkisi bulunmadığından sözleşmedeki imzanın davalıya ait olup olmadığının tespiti ile imzanın borçluya ait olması halinde alacak miktarının davalıdan tahsili için işbu davanın açıldığını ileri sürerek, 22.198 TL"nin faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkilinin davacı bankadan kredi çekmediğini ve sözleşmedeki imzanın müvekkiline ait olmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, davaya dayanak olan kredi sözleşmesinin altındaki imzanın davalıya ait olduğunun davacı tarafça ispat edilemediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 06/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.