.........

Dava, trafik iş kazası sonucu vefat eden sigortalının haksahiplerine bağlanan peşin değerli gelirler ile yapılan ödemeler nedeniyle Kurumun uğradığı zararın 506 sayılı Kanunun 10. ve 26. maddeleri gereğince tahsili istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, her iki tarafın vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Davaya konu somut olayda; kazaya uğrayan sigortalı, aynı zamanda kardeşi olan işverene ait kamyon ile, yük taşımak üzere şehirlerarası yolda gitmekte iken, trafik kazasına uğrayan minibüste bulunan yaralılara yardım etmek üzere aracından inerek yolun karşısına geçmek istediği sırada, yoldan geçen başka bir kamyonun çarpması sonucu meydana gelen iş kazasında vefat etmiştir.
Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda; kazaya uğrayan sigortalının %60, olaya karışan ve fakat plakası ile sürücüsü tespit edilemeyen failin de %40 oranında kusurlu oldukları kabul edilmiş ise de; bu raporda işveren ...’ın kusuru tartışılmamıştır. Öncelikle, işveren kusurunun olup olmadığı konusunda maddi ve hukuki olgular nazara alınarak trafik konusunda ve...... öngördüğü konularda uzman bilirkişilerden oluşturulacak bilirkişi kurulu aracılığı ile yeniden bir kusur incelemesi yaptırılmalı, varsa çelişkiler giderilerek kusur oran ve aidiyetini belirlenmeli, sonucuna göre bir karar vermelidir.
Öte yandan, dava konusu olayda; 506 sayılı Kanunun 9. ve 10. maddelerinin öngördüğü koşulların oluştuğu uyuşmazlık konusu değildir. Davalı işverenin 506 sayılı Kanunun 10. maddesine göre sorumluluğu; kusursuz sorumluluk ilkesine dayanır. Zararlandırıcı sigorta olayında işverenin, hiç kusuru olmasa bile, şayet, sigortalının işe girişi süresinde Kuruma bildirilmemişse, Kurumca yapılan sosyal sigorta yardımlarından 10. maddeye göre sorumlu tutulması gerekir.
İş kazasının gerçekleşmesine kusurlu eylemiyle etkide bulunmadığı saptanan işverenin sorumluluğunun dayanağının da, 506 sayılı Yasa’nın 10. maddesi olduğu gözetilerek, tarafların kusur oranı gözetilmeksizin belirlenen gerçek zarar tavan değerlerinden Borçlar Kanunu’nun 43. 44. maddeleri uyarınca % 50’den aşağı olmayacak biçimde indirim yapılması gereği gözetilerek ve taleple bağlılık ilkesi de dikkate alınarak, rücu alacağına hükmetmekten ibarettir.
........

Mahkemece, bu maddî ve hukukî olgular gözetilmeksizin eksik inceleme ve yanılgılı değerlendirme sonucu yazılı şeklide hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O hâlde, her iki taraf vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek hâlinde davalıya iadesine, 25.02.2010 gününde oybirliği ile karar verildi.

.......