Esas No: 2021/38022
Karar No: 2022/2632
Karar Tarihi: 21.02.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/38022 Esas 2022/2632 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesinde görülen bir dava sonucunda sanığa yüklenen \"defter, kayıt ve belgeleri gizleme\" suçundan hükümsüz olduğuna karar verilmiştir. Ancak bu karar, önceden verilen ve Yargıtay tarafından geçen dosyalar hakkında temyiz süresinin yanıltıcı şekilde belirtilmesi nedeniyle Anayasa Mahkemesi tarafından adil yargılanma hakkı kapsamında mahkemeye erişim hakkının ihlali niteliğinde bulunmuştur. Ayrıca, sanık hakkındaki dava zamanaşımı nedeniyle kamu davasının düşmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararda, 7035 sayılı Kanun'un 21. maddesi ile 5271 sayılı CMK'nin 291. maddesi uyarınca temyiz süresinin on beş gün olarak değiştirildiği, ancak 20.07.2016 tarihinden önce verilen ve Yargıtay'dan geçen dosyalar hakkında 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi uyarınca hüküm kesinleşinceye kadar 1412 sayılı CMUK'nin 305 ila 326. maddelerinin uygulanması gerektiği ve 1412 sayılı CMUK'nin 310. maddesi uyarınca temyiz süresinin bir hafta olduğu detaylı bir şekilde açıklanmıştır.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Defter, kayıt ve belgeleri gizleme
HÜKÜM : Beraat
Hükümden önce 05.08.2017 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7035 sayılı Kanun'un 21. maddesi ile 5271 sayılı CMK'nin 291. maddesinin 1. fıkrasında düzenlenen ve Bölge Adliye Mahkemelerinin kararlarına karşı yedi gün olarak öngörülen temyiz süresinin on beş gün olarak değiştirildiği, ancak Bölge Adliye Mahkemelerinin faaliyete geçtiği 20.07.2016 tarihinden önce verilen ve Yargıtay'dan geçen dosyalar hakkında 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi uyarınca hüküm kesinleşinceye kadar 1412 sayılı CMUK'nin 305 ila 326. maddelerinin uygulanması gerektiği ve 1412 sayılı CMUK'nin 310. maddesi uyarınca da temyiz süresinin bir hafta olduğu gözetilmeden, temyiz süresinin 15 gün olduğu belirtilmek suretiyle yanıltıcı ifade kullanılmış olması nedeniyle; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 13.10.2015 tarihli, 2015/11-120 Esas ve 2015/313 Karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere, avukatlar da dahil olmak üzere başvurucuların kanun yolunda yanılmalarına sebep olunduğu gibi Anayasa Mahkemesinin 09.06.2016 tarihli kararına göre de bu durumun adil yargılanma hakkı kapsamında mahkemeye erişim hakkının ihlali niteliğinde bulunması karşısında, katılan vekilinin 25.05.2021 tarihli temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Sanığa yüklenen “defter, kayıt ve belgeleri gizleme” suçunun Kanundaki cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e maddesinde öngörülen olağan dava zamanaşımının, kesen son sebep olan sanık hakkında bozma öncesinde mahkûmiyet hükmünün kurulduğu 15.03.2013 tarihinden hüküm tarihine kadar gerçekleştiği gözetilmeden, yargılamaya devamla beraat hükmü kurulması,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen olağan dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE, 21.02.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
