Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2017/164 Esas 2020/3134 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili, taraflar arasında 6 adet hizmet alımına ilişkin sözleşme imzalandığını, davalı kurumun 5510 Sayılı Kanun"un 81. maddesine aykırı şekilde müvekkilinin hakedişlerinden toplamda 52.687,93 TL haksız kesinti yaptığını, İstanbul 41. Asliye Ticaret Mahkemesinde açılan davada kesinti miktarının 10.000 TL"lik kısmının karara bağlandığını, kalan 42.687,93 TL"nin iadesi için işbu davayı açmak zorunda kaldıklarını ileri sürerek, müvekkilinin 42.687,93 TL bakiye alacağının kesinti tarihinden itibaren faizi ile davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, öncelikle görev ve zamanaşımı itirazında bulunarak, kesintilerin yasal olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre; davacının İstanbul 41. Asliye Ticaret Mahkemesinin 2012/90 Esas, 2014/141 K. sayılı dosyası ile fazlaya ilişkin haklarını saklı tutarak açtığı davada, davanın kabulüne karar verilerek, 10.000 TL alacağının hüküm altına alındığı, iş bu kararın Yargıtay denetiminden geçerek 13.11.2014 tarihinde kesinleştiği, İstanbul 41. Asliye Ticaret Mahkemesinin 2012/90 Esas sayılı dosyasında yapılan yargılama sonucunda 52.687,93 TL davacı alacağının sabit olduğu gerekçesiyle, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve özellikle ileri sürülen temyiz sebeplerine göre davalı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, 492 Sayılı Harçlar Kanunu"nun 13/j maddesi gereğince davalıdan harç alınmasına yer olmadığına, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 20.10.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.