Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2015/2417 Esas 2015/10966 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : .İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanıın kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin 24/09/2008 tarihinden 04/07/2014 tarihine kadar davalı işyerinde çalıştığını, iş aktinin işveren tarafından, işinin gereklerini yerine getirmediği, uyum içinde çalışmadığı, talimatlara uymadığı gerekçesiyle fesih bildirimi ile feshedildiğini, 4857 sayılı yasanın 18. Maddesinde belirtilen yazılı şartlar gerçekleşmeden geçersiz nedenle feshedildiğini iddia ederek davacının işe iadesi ile 4 aylık ücretinin tazminat olarak ödenmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın, hak düşürücü süresi içinde açılmadığından öncelikle usulden reddi gerektiğini, feshin geçerli nedene dayandığını, davacının çeşitli defalar sözlü uyarılarda bulunulmasına rağmen işinde gerekli titizliği göstermediğini, bağlı bulunduğu yöneticisi tarafından verilen talimatları gereği gibi yerine getirmediğini, yöneticisi ile gerekli uyumu sağlayamadığını, dikkatsiz ve özensiz davranışlarının çekilmez hale gelmesi sonucunda müdür tarafından rektörlüğe durumun yazı ile bildirildiğini, yazılı fesih bildirimi ile iş aktinin 4857 sayılı yasanın 17 ve 18. maddeleri gereğince geçerli nedenle sona erdirildiğini, davacının tüm haklarının ödendiğini, işvereni ibra ettiğini, dava hakkından vazgeçtiğini, dava açmakta haksız ve kötüniyetli olduğunu savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, feshin geçersizliğine ve davanın kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
Mahkemece davalı Üniversitenin 2547 sayılı yasanın 56/a maddesi delaletiyle Harçlar Kanunu’nun 13/j maddesi uyarınca harçtan muaf olmasına rağmen davacı Üniversite aleyhine harca hükmedilmesi hatalı olup, bozma sebebi ise de bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün HMK.nun 370/2. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
F) Sonuç:
Hüküm fıkrasının 7. bendinin silinerek yerine;
“7-Davalı üniversite harçtan muaf olduğundan davalı aleyhine harca hükmedilmesine yer olmadığına, alınan peşin harç ile başvurma harcının istek halinde davacıya iadesine,” bendinin yazılması suretiyle hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18.03.2015 gününde oybirliği ile karar verildi.