Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: Sanık hakkında bilinçli taksir ile öldürme suçundan verilen 3 yıl 4 ay hapis cezasının uzun süreli olması nedeniyle 5237 sayılı TCK"nın 50/4. maddesi uyarınca para cezasına çevrilemeyeceğinin gözetilmemesi, bilinçli taksir nedeniyle yapılan arttırım sonucu 4 yıl hapis cezası tayini yerine 3 yıl 12 ay hükmedilmesi sonuç hapis cezası doğru tayin edildiğinden ve hesaplama yapılırken hata sonucu 24300 TL yerine 24000 TL"ye hükmedilmesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak; Sanık hakkında hükmedilen hapis cezası adli para cezasına çevrilirken uygulanan kanun maddesinin 50/1-4 yerine 53/4 olarak gösterilmesi suretiyle, CMK" nın 232/6. maddesine muhalefet edilmesi, Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün paraya çevirmeye ilişkin 5. bendinde yer alan "53/4." ibaresi çıkarılarak yerine "50/4-1-a" ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11.04.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.