MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 10/06/2014 tarih ve 2012/18-2014/246 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacının kuruyemiş makinaları üreten bir şirket olduğunu, ... modeli ile Türkiye"de daha önce hiçbir firma tarafından tasarlanıp üretilmemiş bir kuruyemiş kavurma makinası tasarladığını ve bu makinayı 05.06.2009 tarihinde .... no ile ..."de tescil ettirdiğini, davalının davacı adına ..."de tescilli endüstriyel tasarımının dış görünüş itibariyle aynı özellikleri taşıyan ve aynı işlevi gören bir ürün ürettiğini, Sulh Hukuk Mahkemesi"nin 2011/267 D.İş sayılı dosyasıyla yapılan delil tespitinde davalının yaptığı üretimin haksız rekabet oluşturduğunun belirlendiğini ileri sürerek, davalının üretiminin haksız rekabet teşkil ettiğinin tespitine, üretilen makinalara üretimde kullanılan makina kalıp ve cihazlara el konulmasına, endüstriyel tasarıma tecavüz ve haksız rekabet nedeniyle fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 5.000,00 TL maddi, 15.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, yapılan tespitte uzman bilirkişinin yer almadığını, davacının tescil belgesine konu kullanımının yenilik koşulunu taşımadığından hükümsüz olduğunu, davalının da yıllardır kavurma makinası imal ederek pazarladığını, davacı tasarımı ile davalının ürettiği makinanın arasında büyük farklar bulunduğunu, davalının üretiminin davacı adına tescilli endüstriyel tasarıma tecavüz oluşturmadığını, davalının ürettiği ilk makinayı dahi halen satmamış olduğunu, bu nedenle davacının maddi zararının oluşmasının mümkün bulunmadığını, manevi tazminat da talep edilemeyeceğini belirterek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve benimsenen bilirkişi raporu kapsamından; .... no ile davacı adına ..."de tescilli endüstriyel tasarımın tescil tarihinin 2009 yılı, davalı tarafa ait ..... nolu endüstriyel tasarımın tescil tarihinin ise 2012 yılı olduğu, davalı tarafa ait endüstriyel tasarımda mutlak yenilik koşulunun mevcut olmadığı, dava tarihinden sonra başvurusu yapılan davalıya ait endüstriyel tasarımın sahibi yönünden meşru bir bağlantı ve hukuka uygunluk yaratmayacağı, dava tarihi itibariyle davalının davaya konu makinayı üretmesinin davacının endüstriyel tasarımına tecavüz niteliğinde olduğu gerekçesiyle, davanın kısmen kabulü ile davalının eyleminin davacının endüstriyel tasarım hakkına tecavüz oluşturduğunun tespitine ve davacı adına .... no ile tescilli endüstriyel tasarıma davalının tecavüzünün men"ine ve önlenmesine, 1.591,80 TL maddi tazminat ile 7.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine, üretimde kullanılan makine, cihaz ve kalıpların yediemine alınmadığı ve bu konuda herhangi bir işlem yapılmadığı gözönüne alınarak el konulması talebinin reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 439,90 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 06.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.