Taraflar arasında görülen davada;  Davacı, ortak mirasbırakanları M. Ö.in, 119 parsel sayılı zeytin bahçesini, mirastan mal kaçırmak amacıyla oğlu olan davalıya satış yoluyla temlik ettiğini, gerçekte bağış yapıldığını, bedelsiz yapılan temlik işleminin muvazaalı olduğunu ileri sürerek tapu kaydının payı oranında iptali ile adına tesciline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, temlik işleminin muvazaalı olmadığını, gerçek satış işlemi yapıldığını, alım gücünün olduğunu, murisin tedavi giderlerini karşılayamadığı için paraya ihtiyacı olduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur. 
Mahkemece; temlik işleminin muvazaalı olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalı tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi .... raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.
 Dava, muris  muvazaası hukuksal nedenine dayalı tapu iptal ve tescil isteğine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillere; özellikle, mahkemece yapılan araştırma ve incelemeye göre, miras bırakanın çekişme konusu 119 parsel sayılı taşınmazı davalı A.Ö."e satış suretiyle yapmış olduğu 26.03.2002 tarihli temlikin mirasçıdan mal kaçırma amaçlı ve muvazaalı olduğu belirlenerek davanın kabul edilmiş olmasında kural olarak bir isabetsizlik yoktur. Davalının bu yöne değinen temyiz itirazları yerinde değildir, reddine.
Ancak, dava 492 sayılı Harçlar Yasası uyarınca nispi harca tabi olup, yargılama sırasında keşfen belirlenen dava değeri üzerinden harç ikmal edilmediğine göre avukatlık ücretinin dava dilekçesinde gösterilen değer üzerinden takdir ve tayin edilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirme ile keşfen belirlenen, davacının payına isabet eden ve harcı yargılama sırasında ikmal edilmeyen değer üzerinden fazla avukatlık ücretinin hüküm altına alınmış olması doğru değildir.
Davalının, bu yöne değinen  temyiz itirazları yerindedir. Kabulü ile hükmün açıklanan nedene hasren HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine,  27.01.2010  tarihinde oybirliğiyle karar verildi.