Hakaret - Kasten yaralama - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2011/24368 Esas 2013/2948 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2011/24368
Karar No: 2013/2948
Karar Tarihi: 14.02.2013

Hakaret - Kasten yaralama - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2011/24368 Esas 2013/2948 Karar Sayılı İlamı

Özet:

OKUMA PARÇASI: Sulh Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karara yönelik yapılan temyiz itirazları üzerine 2. Ceza Dairesi tarafından verilen kararda, ilk olarak sanığın hakaret suçu nedeniyle mahkumiyetine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi gerektiği belirtilmiştir. Sanık hakkında hakaret suçundan verilen cezanın miktar ve türüne göre, hüküm tarihi itibariyle temyizin mümkün olmadığına karar verilmiş ve temyiz isteği reddedilmiştir. Daha sonra sanık hakkında kasten yaralama suçu nedeniyle verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazları incelenmiştir. Bu suç nedeniyle sanığa verilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilemeyeceği belirtilmiş ve diğer temyiz itirazları ise yerinde görülmemiştir. Ancak, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesine ilişkin gerekçenin yasal ve yeterli olmadığı belirtilerek, hükmün bu nedenle bozulmasına karar verilmiştir.
KANUN MADDELERİ:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 125/1. maddesi (Hakaret suçu)
- 5219 sayılı Kanun'un 3-B maddesi ile değişik 1412 sayılı CMUK'nun 305/1. maddesi (Hükmün temyizi)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 86/2-3(a) maddesi (Kasten yaralama suçu

2. Ceza Dairesi 2011/24368 E. , 2013/2948 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret, Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
I- Sanık hakkında hakaret suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK.nun 125/1. maddesinde düzenlenen hakaret suçundan hükmolunan cezanın miktar ve türüne göre hükmün; 21.07.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanun’un 3-B maddesi ile değişik 1412 sayılı CMUK’nun 305/1.maddesi gereğince hüküm tarihi itibariyle temyizi mümkün olmadığından sanık müdafiinin temyiz isteğinin aynı Kanun’un 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE
II- Sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
5237 sayılı TCK.nun 86/2-3(a) maddesi uyarınca kasten yaralama suçundan ceza tayin edilirken seçenek cezalardan hapis cezasının tercih edilmesi nedeniyle aynı Kanunun 50/2.maddesi gereğince bu cezanın artık adli para cezasına çevrilemeyeceğinin gözetilmemesi karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 03.02.2009 tarih ve 2008/11-250 - 2009/13 sayılı kararında da kabul edildiği gibi hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinde dikkate alınacak zararın mahkemece yapılacak basit bir araştırma sonucu belirlenen maddi zarar olduğu, manevi zararı kapsamadığı, dosya içindeki bilgi ve belgelerin incelenmesinde katılanın, sanığa yüklenen kasten yaralama suçundan doğan maddi bir zararının bulunmadığı ve sanığın sabıkasız olduğunun anlaşılması karşısında; sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları gözönünde bulundurularak yeniden suç işleyip işlemeyeceği hususundaki kanaat ile hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağı hususunun değerlendirilmesi gerekirken "müştekinin zararlarını gidermediği" biçimindeki, yasal ve yeterli olmayan gerekçeyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 14.02.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.