Uyuşturucu madde ticareti yapma - - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2015/11616 Esas 2017/525 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi : Ağır Ceza
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma,
kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : 1- Sanıklar ... ve ... haklarında uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan mahkumiyet
2- Sanıklar ... ve ... haklarında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
suçundan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri


Dosya incelenerek gereği düşünüldü:

1- Sanıklar ... ve ... haklarında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan verilen kararlara yönelik incelemede;

Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 20.03.2012 tarihli ve 2011/785-2012/101 sayılı kararında da açıklandığı üzere; "kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma kabul etme veya bulundurma" suçundan dolayı, TCK"nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen "tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına" ilişkin kararın, sözü edilen fıkraya 6217 sayılı Kanun"la eklenen cümlenin yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihinden önce ya da sonra verilip verilmediğine bakılmaksızın, temyiz değil itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle temyiz incelemesine yer olmadığına, gereği merciince yerine getirilmek üzere dosyanın mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na TEVDİİNE,

2- Sanık ... hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan kurulan hükme yönelik incelemede;

Yapılan yargılama sonunda aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda tartışılıp sanığın suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,

3- Sanık ... hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan kurulan hükme yönelik incelemeye gelince;

Suça konu uyuşturucu maddenin ele geçirilmesinden sonra hakkındaki mahkumiyet hükmü onanan sanık ..."ün beyanı dışında aleyhine yeterli delil bulunmadığı aşamada tevil yollu ikrarı ile kendi suçunun ortaya çıkmasına yardım eden sanık hakkında TCK"nın 192/3. maddesindeki etkin pişmanlık hükmünün uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,

Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenle BOZULMASINA, 08.03.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.