Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/2, 62/1, 50/4-1-a, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK"nın 50. maddesinin sanık hakkında uygulanıp uygulanmamasına karar verilirken, sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu, suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle takdir hakkının kullanılmasının gerektiği, sabıkası bulunmayan, pişmanlığını dile getiren ve hakkında lehe hükümlerin uygulanması talebi bulunan sanık hakkında, mahkemece, ""kişiliği, sosyal, ekonomik ve ailevi durumu, küçük yaşta bakıma muhtaç üç çocuğunun bulunması, yargılama sürecinde duyduğu pişmanlık"" gerekçe gösterilerek TCK"nın 50. maddesinin uygulanmasında isabetsizlik görülmemiş olup, tebliğnamede bu yönden bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Katılan vekilinin, duruşmalı inceleme isteminin, hükmedilen cezanın adli para cezasından ibaret olması nedeniyle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 318 ve 5271 sayılı CMK"nın 299. maddeleri gereğince reddine karar verilerek yapılan incelemede;
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin,sanığın kusursuz olduğuna, cezanın alt sınırdan tayin edilerek hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanması gerektiğine ilişkin, katılan vekilinin, ceza miktarına ve sanık hakkında adli para cezası hükümlerinin uygulanmaması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 11.04.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.