Sahte fatura kullanmak - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/17295 Esas 2020/1415 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/17295
Karar No: 2020/1415

Sahte fatura kullanmak - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/17295 Esas 2020/1415 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanığın sahte fatura kullanmak suçundan mahkum edildiği belirtiliyor. Faturaların KDV indiriminde kullanılması nedeniyle suç tarihinin düzeltildiği ifade ediliyor. Zincirleme suç koşullarının oluşmadığına dikkat çekilerek, cezanın artırılmasının yasaya aykırı olduğu belirtiliyor. Bu nedenle hükmün düzeltilmesine karar verilerek, cezanın \"2 yıl 6 ay\" hapis cezasına indirilmesi kararlaştırılıyor. Mahkeme kararında, 5237 sayılı TCK'nin 53. ve 43. maddelerine atıfta bulunuluyor. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi'nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında dikkate alınması gerektiği ifade ediliyor.

11. Ceza Dairesi 2017/17295 E. , 2020/1415 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura kullanmak
HÜKÜM : Mahkumiyet

Suça konu faturaların KDV indiriminde kullanılması nedeniyle suç tarihinin 25/11/2008 olarak Mahkemesince düzeltilmesi, 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine incelenen dosya içeriğine göre sanık müdafinin yerinde görülmeyen diğer temyiz taleplerinin reddine; ancak:
Suça konu faturaların aynı KDV beyanname döneminde kullanılmış olması karşısında, 5237 sayılı TCK"nin 43. maddesi kapsamında zincirleme suç koşullarının oluşmadığı gözetilmeden, belirtilen madde uyarınca cezanın artırılması,
Yasaya aykırı olup, sanık müdafinin temyiz talepleri bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Yasanın 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından 5237 sayılı TCK’nin 43. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkartılarak, TCK’nin 62. maddesinin uygulanmasıyla bulunan sonuç cezanın “2 yıl 6 ay” hapis cezasına indirilmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18/02/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.