Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/35762 Esas 2017/6598 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, yerel Mahkemece 18.06.2010 tarihinde kurulan hükümde sanık hakkında iki ayrı ceza tayin edildiği, hükümlerin TCK’nın 125/1.maddesi uyarınca 1.500 TL adli para cezası ve aynı Kanunun 125/3-a maddesi uyarınca 6.080 TL adli para cezası olduğu, Yargıtay 4.Ceza Dairesi’nin 23.12.2013 tarih ve 2012/29529 Esas, 2013/33141 Karar sayılı ilamıyla mağdurlar ... ve ...’a karşı kurulan her iki hükmün de bozulmasına karar verildiği, yerel Mahkemece bozma ilamına aykırı olarak mağdur ...’e karşı hakaret suçundan verilen 1.500 TL adli para cezasına ilişkin hükmün kesin nitelikte olduğu belirtilerek bu hüküm açısından kesinleştirme yapılıp infaz işlemlerinin gerçekleştirildiği, ancak Yargıtay 4.Ceza Dairesinin yukarıda belirtilen bozma ilamının mağdur ...’e karşı hakaret suçundan kurulan hükmü de kapsadığı ve kesin nitelikteki bu adli para cezası açısından vasıf yönünden inceleme yapılarak TCK’nın 125/3-a ve 43.maddeleri uyarınca tek hüküm kurulmasının belirtildiği, bu suretle sanık hakkında mağdur ...’e karşı hakaret suçundan 18.06.2010 tarihinde verilmiş olan 1.500 TL adli para cezasına ilişkin kararın ve buna ilişkin kesinleştirme işlemlerinin yok hükmünde olduğu, temyize konu hüküm kapsamında ise sanığın, mağdur ...’e karşı hakaret eylemi açısından herhangi bir hüküm kurulmadığı, zamanaşımı süresince hüküm kurulabileceği değerlendirilerek dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Dosya kapsamı ve yukarıda belirtilen hususlar dikkate alındığında, sanığın, hakaret eylemlerini, aynı suç işleme kararıyla, kendisi tarafından sunulan tek bir dilekçe ile iki farklı mağdura karşı gerçekleştirdiğinin anlaşılması karşısında, sanık hakkında TCK’nın 125/3-a maddesi uyarınca tek mahkumiyet hükmü kurulup, aynı Kanunun 43/2. maddesi uyarınca cezasının artırılması gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı ve sanık ...’ın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnameye aykırı olarak HÜKMÜN BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince yürürlükte olan 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın saklı tutulmasına, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 29.05.2017 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.