Esas No: 2021/43451
Karar No: 2022/2692
Karar Tarihi: 22.02.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/43451 Esas 2022/2692 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Ağır Ceza Mahkemesi, bilişim sistemleri aracılığıyla banka veya kredi kurumlarını dolandırmak ve resmi belgede sahtecilik suçlarını işleyen sanıkları mahkum etti. Dosyada bulunan çek asılları üzerinde yapılan gözlemlerde belgelerin aldatıcılık niteliği taşıdığı tespit edildi. Mahkeme, suçtan elde edilen haksız menfaat miktarını dikkate alarak sanıkların adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verdi. Kararda belirtilen kanun maddeleri şunlardır:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 158. maddesinin 1. fıkrasının (e), (f), (j), (k) ve (l) bentleri
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 52. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 62. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi
- 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 106/3 maddesi
- 6545 sayılı Kanun'un 81. maddesi
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Bilişim sistemleri banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık, resmi belgede sahtecilik
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Dosyada bulunan suça konu çek asılları üzerinde heyet olarak yapılan gözlemde, belgelerin aldatıcılık niteliklerinin bulunduğu tespit edilerek yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK'nin 158. maddesinin 1. fıkrasının (e), (f), (j), (k) ve (l) bentlerinde sayılan hallerde adli para cezasının tayininde, suçtan elde edilen haksız menfaat miktarı belli ise tespit olunacak temel gün, suçtan elde olunan haksız menfaatin iki katından az olmayacak şekilde, asgari bu miktara yükseltilerek belirlenecek gün sayısı üzerinden arttırma ve eksiltmeler yapıldıktan sonra ortaya çıkan sonuç gün sayısı ile bir gün karşılığı aynı Kanun'un 52. maddesi uyarınca 20-100 TL arasında takdir olunacak miktarın çarpılması neticesinde sonuç adli para cezasının belirlenmesi gerektiği gözetilmeksizin, haksız menfaat miktarının 40.120 TL, haksız menfaatin iki katının 80.240 TL olduğu dikkate alınarak temel cezanın bu miktardan az olmayacak şekilde 4.012 gün olarak belirlenerek gün sayısı üzerinden arttırma ve eksiltmelerin yapılması yerine, adli para cezasının önce 400 gün olarak belirlenip daha sonra doğrudan haksız menfaatin iki katına çıkarılmak suretiyle 80.240 TL olarak belirlenmesinden sonra TCK'nın 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirilerek 66.866 TL olarak hesaplanması, sonuç ceza miktarı doğru olarak belirlendiğinden bozma nedeni yapılmamış;
5237 sayılı TCK'nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile Dairemizce de benimsenen, Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 23.01.2018 tarih, 2017/463 Esas ve 2018/20 Karar sayılı ve 23.01.2018 tarih, 2015/962 Esas ve 2018/16 Karar sayılı ilamlarında da belirtildiği üzere, hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinde uygulanacak olan 5275 sayılı Kanun’un 106/3 maddesinde 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanan 6545 sayılı Kanun'un 81. maddesiyle yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmalarda ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hukuka uygun yöntemlerle elde edilen delillerin değerlendirilerek fiillerin sanıklar tarafından işlendiğinin tespit edildiği, suçların vasıflarının doğru biçimde belirlendiği, cezaların kanuni takdir sınırlarında uygulandığı tüm dosya kapsamından anlaşılmakla, sanıkların temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden, eleştiri dışında usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin ONANMASINA, 22.02.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
