Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2014/17188 Esas 2015/1306 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/17188
Karar No: 2015/1306
Karar Tarihi: 05.02.2015

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2014/17188 Esas 2015/1306 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, hesabından bilgisi ve rızası dışında diğer davalıların hesabına 11.220 TL.'lik bir miktarın internet bankacılığı yoluyla gönderildiğini iddia ederek, davalılardan tahsilini talep etmişti. Davalı banka vekili, müvekkilinin kusuru olmadığını ileri sürerek davanın reddini istedi. Diğer davalılar da davanın reddini talep ettiler. Mahkeme, yapılan yargılama ve dosya kapsamı göz önünde bulundurularak, tüm kusurun bankada olduğuna karar verdi ve davalı banka yönünden davanın kabulüne, diğer davalılar yönünden reddine hükmetti. Karar, davalı banka vekili tarafından temyiz edildi. Temyiz incelemesi sonucunda mahkemenin kararı uygun bulundu ve davalı banka vekilinin temyiz itirazları reddedildi.
Kanun maddeleri: Borçlar Kanunu'nun 2, 36, 38, 51 ve 58. maddeleri.

11. Hukuk Dairesi 2014/17188 E. , 2015/1306 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Asliye Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 09/06/2014 tarih ve 2014/432-2014/619 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı banka vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı, asıl ve birleşen davada davalı bankada bulunan hesabından toplam 11.220 TL"nin bilgisi ve rızası dışında diğer davalıların hesabına internet bankacılığı yolu ile havale edildiğini ileri sürerek, anılan meblağın davalılardan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı banka vekili, müvekkilinin kusuru bulunmadığını, davacının müvekkili bankanın sunduğu cep ajan uygulamasından yaralanmak için başvurmadığını, davacının kullandığı bilgisayar vasıtasıyla şifresinin ele geçirildiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Diğer davalılar davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama ve tüm dosya kapsamına göre, olayda tüm kusurun davalı bankada olduğu gerekçesiyle, davalı banka yönünden davanın kabulü ile 11.220 TL"nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalı bankadan tahsiline, diğer davalılar yönünden davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı banka vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı banka vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı banka vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 741,25 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalı bankadan alınmasına, 05/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.