Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik
Hüküm : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık müdafiinin temyiz talebinin müvekkili hakkında verilen mahkumiyet hükmüne, katılan Hazine vekilinin temyiz talebinin ise vekalet ücretine yönelik olduğu gözetilerek yapılan incelemede;
Bir suç işleme kararının icrası kapsamında değişik zamanlarda birden fazla kişiye kazanç elde etmek amacıyla ödünç para vermek suretiyle zincirleme şekilde tefecilik suçunu işleyen sanık hakkında TCK"nın 43/1. maddesinin uygulanmaması suretiyle eksik ceza tayini,
Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı TCK"nın 53. maddesinde yer alan bazı ibarelerin iptaline ilişkin kararının değerlendirilmesi lüzumu,
28.06.2014 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 81. maddesiyle değişik 5275 sayılı Yasanın 106/3. maddesi hükmüne aykırı olarak infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin sanığa ihtarına karar verilmesi,
1136 sayılı Kanun’un 168 ve hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 13/5. maddesi uyarınca, kendisini vekille temsil ettiren katılan Hazine lehine hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Suç tarihinin, 01.01.2011 yerine 15.02.2011 olarak gösterilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 232/2-c maddesine aykırı davranılması,
Sanığın eyleminin devam süreci, atılı suçu işlemeye yönelik yoğun kastı ve ısrarı, elde ettiği menfaat miktarı, katılan Hazinenin zararını karşılayarak pişmanlığını sergilememesi gözetilerek, hükmolunan hapis cezasının ertelenmesine yer olmadığına karar verilmesi gerekirken, dosya kapsamıyla uyuşmayan gerekçeyle sanığa verilen hapis cezasının ertelenmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafi ve katılan Hazine vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. ve 326. son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 03.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.