Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2008/12994 Esas 2010/2343 Karar Sayılı İlamı

........
Davacı, işkazası sonucu ölen sigortalının haksahiplerine bağlanan gelirlerin 506 sayılı Kanunun 10 ve 26. maddeleri uyarınca tazminine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davacı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Dava konusu olayda; işyerinde 01.12.2002 tarihinde işe başlayan sigortalının işe giriş bildirgesinin sigortalının, işe başlatılmasından önce verilmediği, yasal süreden sonra 29.01.2003 tarihinde Kuruma verilmiş olmasına göre işveren yönünden 506 sayılı Kanunun 9. ve 10. maddesindeki koşulların oluştuğu; hükme dayanak alınan kusur raporunda zararlandırıcı sigorta olayında davalı işveren ........ % 50, başkan ...’un % 5, Fenni mesul ...’ın % 5, sigortalı işçinin % 40 oranında kusurlu bulunduğu, dava dosyasındaki bilgi ve belgelerden açıkça anlaşılmaktadır.
Teselsüle dayanan davalarda; Kurum, sigortalı ya da hak sahiplerine yaptığı sosyal sigorta yardımlarının tümünün tazminini bütün sorumlulardan birlikte veya sorumluların herbirinden ayrı ayrı yada sadece birinden istemek hakkına sahiptir. Mahkemece yapılacak iş; davanın, teselsül hükümlerine göre tüm davalılar aleyhine açılmış olduğu gözetilerek, davalılar ... ile ... yönünden; 506 Sayılı Yasanın 26. Maddesi uyarınca davalıların toplam % 60 oranındaki kusuru, davalı işveren yönünden ise; 506 Sayılı Kanunun 10. maddesi uyarınca işverenin iş kazasında % 100 oranında kusurundan Borçlar Kanununun 43 ve 44. maddeleri uyarınca sigortalının müterafik kusurunun %50’sinden az olmayacak şekilde hakkaniyet indirimi yapılmak suretiyle tespit edilecek kusur oranı gözetilerek ilk peşin değerli gelir ve cenaze yardımından oluşan Kurum alacağı belirlendikten ve Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 74. maddesindeki taleple bağlılık ilkesi de dikkate alınarak rücu alacağına hükmetmekten ibarettir.
Mahkemece, açıklanan maddî ve hukukî olgular gözetilmeksizin, yanılgılı değerlendirme sonucu işverenin 10. madde gereğince % 70, diğer davalıların 26. maddeye göre % 5’er kusurlu olduğu kabul edilerek, rücu alacağının belirlenmesi ve talep edilen miktarın davalıların kusurları oranında tahsiline karar verilmesi, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
./..

-2-

O halde, davacı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 23.02.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.

......