Adam Öldürmeye Teşebbüs ve kasten yaralama - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2008/8358 Esas 2012/181 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2008/8358
Karar No: 2012/181
Karar Tarihi: 19.01.2012

Adam Öldürmeye Teşebbüs ve kasten yaralama - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2008/8358 Esas 2012/181 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Diyarbakır 1. Ağır Ceza Mahkemesi'nin 2005/263 (E) ve 2008/42 (K) numaralı davada sanıklar hakkında verilen hükümlerin temyiz edilmesi sonucunda, Ceza Dairesi karara itiraz etmiştir. Sanık Abdülsemet'in kasten yaralamak suçundan verilen adli para cezası miktarına göre hüküm kesinleşmiştir ve müdafiinin temyiz istemi reddedilmiştir. Ancak, sanıklar Muhsin, Suphi ve Abdurrahman'ın kasten insan öldürmeye teşebbüs suçlarından kurulan hükümlerinde usule aykırılık bulunduğu ve sanıkların ayrı ayrı müdafiilerinin olmamasının kanuna aykırı olduğu tespit edilmiştir. Bu nedenle, hükümler bozulmuştur. Kararde geçen kanun maddeleri şöyledir: Ceza Muhakemesi Kanunu (CMUK) madde 305, CMUK madde 317, CMK madde 152, Avukatlık Kanunu madde 38.

1. Ceza Dairesi 2008/8358 E. , 2012/181 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 1 - 2008/100328
MAHKEMESİ : Diyarbakır 1. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 14/02/2008
NUMARASI : 2005/263 (E) ve 2008/42 (K)
SUÇ : Adam Öldürmeye Teşebbüs ve kasten yaralama

TÜRK MİLLETİ ADINA

1- Sanık Abdülsemet"in kasten yaralamak suçundan kurulan hüküm yönünden;
Sanığa verilen adli para cezası miktarına göre, hüküm CMUK.nun 305. maddesi gereğince kesin nitelikte olduğundan, müdafiinin temyiz isteminin, CMUK.nun 317. maddesi gereğince reddine karar verilmiştir.
2- Sanıklar Muhsin, Suphi ve Abdurrahman"ın kasten insan öldürmeye teşebbüs suçlarından kurulan hükümler yönünden;
Dairemizce de benimsenen Ceza Genel Kurulunun 20.10.2009 gün ve 2009/1-85/242 sayılı kararında açıklandığı üzere, sanıklardan birisinin savunulmasının diğer sanık yönünden savunmada zaafiyet yarattığı durumlarda, sanıklar arasında menfaat uyuşmazlığı bulunduğunun kabulü gerektiğinden; kasten insan öldürmeye teşebbüs suçlarından yargılanan sanıklar Muhsin, Suphi ve Abdurrahman arasında menfaat uyuşmazlığı bulunduğu halde, sanıkların ayrı ayrı müdafiiler yerine, savunmalarının aynı müdafi tarafından yapılması ve verilen kararın da aynı müdafii tarafından temyiz edilmesi suretiyle CMK"nun 152 ve Avukatlık Kanunun 38. Maddelerine aykırı davranılması,
Usule aykırı olup, sanıklar müdafiinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görüldüğünden, sair cihetleri incelenmeyen hükümlerin tebliğnamedeki düşünce gibi (BOZULMASINA), 19.01.2012 gününde oybirliği ile karar verildi.