MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala Zarar Verme, Konut Dokunulmazlığının İhlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanık hakkında mala zarar verme suçundan hükmolunan cezanın miktar ve türüne göre söz konusu hükmün 21.07.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 Sayılı Kanunun 3-B maddesi ile değişik 1412 Sayılı CMUK’nın 305/1.maddesi gereğince, hüküm tarihine göre temyizi mümkün olmadığından, sanık müdafiinin temyiz isteminin aynı kanunun 317.maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE,
2-Sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlâli suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Dosya içeriğine ve mahkemenin kabulüne göre sanığın, katılanlar ile görüşmek için konutlarına gidip kapıyı açmalarını istediği, kapının açılmaması üzerine de kapıya vurup camı kırarak eve girmeye çalıştığının anlaşılması karşısında, konut dokunulmazlığını bozma suçuna teşebbüs edildiğine ilişkin mahkemenin değerlendirmesinde bir isabetsizlik görülmediğinden, tebliğnamedeki eksik incelemeyle hüküm kurulduğuna ilişkin bozma düşüncesine katılınmamış, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 03.02.2009 tarih ve 2008/11-250 esas, 2009/13 karar sayılı kararında kabul edildiği gibi, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinde nazara alınacak zararın maddi zarar olduğu, manevi zararların bu kapsama dahil edilmemesi gerektiği, dosya içerisindeki bilgi ve belgelere göre katılanların konut dokunulmazlığının ihlâli suçundan doğan maddi zararlarının belirlenemediği, daha önce kasıtlı suçtan mahkumiyeti olmayan, hükmolunan cezanın tür ve süresi itibariyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına engel bir durumunun bulunmadığı anlaşılan sanığın, kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurularak yeniden suç işleyip işlemeyeceği hususundaki kanaat ile hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağının değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 13.02.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.