Taraflar arasında görülen davada;Davacı, idare adına kayıtlı 1 parsel sayılı taşınmazın konut yapılmak üzere ihaleye çıkarıldığını, davalının, taşınmaza haklı ve geçerli bir nedene dayanmaksızın yapılanması nedeniyle sözleşme gereğinin yerine getirilemediğini ileri sürerek, elatmanın önlenmesi ve yıkım isteğinde bulunmuştur.
Davalı, taşınmazda fuzuli işgal olmadığını, tahsis kaydı bulunduğunu bildirip, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davacı tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi .. ... raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.
Dava, çaplı taşınmaza elatmanın önlenmesi ve yıkım isteklerine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriğinden, toplanan delillerden, dava konusu 2 ada 1 parsel sayılı taşınmazda Abdullah Ağa Vakfı ile Vakıflar Genel Müdürlüğü’nün kayden paydaş oldukları, anılan yerde davalının kayıttan ve mülkiyetten kaynaklanan bir hakkının bulunmadığı, ancak taşınmazı tasarruf ettiği anlaşılmaktadır.
Davalı savunmasında, anılan yere ilişkin tapu tahsis kaydı bulunduğunu belirtmiş, mahkemece, savunmaya değer verilmek suretiyle dava konusu taşınmazın, davalı tarafından tasarruf edilen 197.68 m2 lik bölümü yönünden tapu tahsis belgesinin olduğu gerekçesiyle, 2981 Sayılı Yasanın 22/b maddesi gereğince durdurma, 160.72 m2 lik bölüm yönünden davanın kabulüne karar verilmişse de, eksiğin tamamlanması yoluyla getirtilen kayıt ve belgelerden 2 ada 1 parsel sayılı taşınmazın 197.68 m2 lik kısmının Üsküdar Belediyesince gecekondu hak sahibi olarak davalı adına tahsis edildiği, tahsisin sicile yansıtılmadığı kaldı ki, anılan yerde öncesinde paydaş olan belediyenin verdiği tahsis kaydının dahi Vakıflar İdaresini bağlamayacağı kuşkusuzdur.
Bu nedenle ve özellikle paylı mülkiyet üzere olan taşınmazda paydaşlardan bir veya birkaçının verdiği tapu tahsis belgelerine değer verme olanağı bulunmadığından, davalının çekişmeli taşınmazı tasarrufunun haklı ve geçerli bir nedene dayanmadığı sabittir.
Hal böyle olunca, davacının mülkiyetten kaynaklanan ayni hakkına üstünlük tanınmak suretiyle, taşınmazın tamamı yönünden davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirme ile yazılı olduğu üzere hüküm kurulmuş olması doğru değildir.
Davacının, temyiz itirazları yerindedir. Kabulü ile hükmün açıklanan nedenlerden ötürü HUMK.’nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 25.1.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.