Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2014/19192 Esas 2015/1294 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 27/10/2011 gün ve 2010/275-2011/387 sayılı kararı onayan Daire’nin 07/03/2014 gün ve 2012/15245-2014/4380 sayılı kararı aleyhinde davalılar vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin ... Şubesi ile dava dışı ... arasında genel kredi sözleşmesi düzenlendiğini, bu sözleşmeye istinaden şirkete 5 adet cari hesap açılarak nakit kredi kullandırıldığını ayrıca teminat mektubu kredisine istinaden de 500.000 TL bedelli teminat mektupları verildiğini ve yine çek taahhüt kredisi açılarak çek koçanı verildiğini ve aynı zamanda davalıların malikleri olduğu taşınmazların üzerine ipotek tesis edildiğini, dava dışı şirket tarafından müvekkiline olan taahhütlerinin yerine getirilmemesi üzerine ilgili şirkete 308.138,05 TL cari hesap kredisinden 500.000 TL teminat mektuplarının paraya çevrilmesinde ve 11.000 TL çek kredisinden kaynaklanan borçlarını ödemesi amacıyla ihtarname gönderildiğini, ancak ihtarnameye rağmen borcun ödenmediğini, bu nedenle dava dışı şirket hakkında ipoteğin paraya çevrilmesi yoluyla takip yapıldığını, diğer davalılar hakkında da ipotek resmi senedinin ikinci maddesindeki kefaletleri dolayısıyla sorumlulukları nispetinde İcra Müdürlüğü"nün 2010/3983 Esas sayılı dosyasıyla genel haciz yoluyla icra takibi yapıldığını, ancak davalıların sorumluluklarının sadece ipotek veren 3. şahıs sıfatıyla olduğu ipotek akit tablosundaki kefalet hükmünün geçerli olmaması nedeniyle şahsi sorumluluklarının bulunmadığından bahisle şikayette bulunmaları üzerine . İcra Hukuk Mahkemesi"nin 2010/490 Esas sayılı dosyasında yapılan yargılama sonucunda davalı kefil borçlular hakkında giriştikleri takibin iptal edildiğini ileri sürerek, davalı ..."dan 160.000 TL, ..."dan 330.000 TL, ..."dan ise 400.000 TL alacaklarının 25.05.2010 tarihinden itibaren yıllık %99 faizi ve %5 gider vergisi ile birlikte tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kabulüne dair verilen karar, davalılar vekilinin temyiz istemi üzerine Dairemizce onanmıştır.
Bu kez davalılar vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalılar vekilinin HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalılar vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK’nın 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 05,20 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK"nın 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 251,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenlerden alınarak hazineye gelir kaydedilmesine, 05/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.