MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM : Sanık ... hakkında mahkûmiyet, sanık ... hakkında ceza verilmesine yer olmadığı


Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
Suç tarihinde 10 yaşında olan mağdurun anne ve babasının 21.02.2011 tarihli celsede sanıklardan şikâyetçi olmadıklarını ve kamu davasına katılmak istemediklerini bildirmiş olmaları karşısında, mağdura yaşı nedeniyle atanan zorunlu vekilin CMK.nın 237 ve devamı maddeleri uyarınca mağdur adına kamu davasına katılmaya ve hükümleri temyize hakkı bulunmadığı ve katılma kararının da yok hükmünde olduğu anlaşıldığından, hükümleri temyiz etme hakkı bulunmayan mağdur vekilinin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK.nın 317. maddesi uyarınca reddiyle, incelemenin sanıklar müdafilerinin temyizleriyle sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü.
Sanık ... hakkında verilen ceza verilmesine yer olmadığına dair hükmün incelenmesinde;
Delilleri takdir ve gerekçesi gösterilmek suretiyle verilen ceza verilmesine yer olmadığına dair hüküm usul ve kanuna uygun olduğundan, sanık müdafiin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
Sanık ... hakkında atılı suçtan kurulan mahkûmiyet hükmünün incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Mahkemece sanık hakkında eylemine uyan TCK.nın 103/2-3-4,6 ve 43/1. maddeleri gereğince belirlenen 23 yıl 6 ay hapis cezası üzerinden sanığın suç tarihinde 12-15 yaş grubunda olması nedeniyle aynı Kanunun 31/2. maddesi uyarınca 1/2 oranında indirim yapılması sonucunda bulunan 11 yıl 9 ay hapis cezasının 31/2-son cümle düzenlemesi karşısında, 7 yıla indirilmesi ve bu miktar üzerinden TCK.nın 62/1. maddesiyle indirim yapılarak neticeten 5 yıl 10 ay hapis cezası tayin edilmesi gerekirken TCK.nın 62/1. maddesi uyarınca 11 yıl 9 ay üzerinden indirim yapıldıktan sonra TCK.nın 31/2-son maddesinin uygulanarak 7 yıl hapis cezası belirlenmesi suretiyle sonuç cezanın fazla tayini,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu hususun yeniden duruşma yapılmaksızın 1412 sayılı CMUK.nın 322. maddesinin verdiği yetki uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan gerekçeli hükmün II numaralı bendinin altıncı fıkrasında yer alan "....TCK 31/2. maddesi gereğince cezasında 1/2 oranında indirim yapılması suretiyle 11 YIL 9 AY HAPİS CEZASI İLE CEZALANDIRILMASINA," ibaresinin çıkartılarak, yerine “... TCK.nın 31/2. maddesi gereğince cezasında 1/2 oranında indirim yapılması suretiyle 11 YIL 9 AY HAPİS cezası ile cezalandırılmasına ve aynı Kanunun 31/2. maddesinin son cümlesi gereğince sonuç cezanın YEDİ YIL HAPİS CEZASI OLARAK TESPİTİNE,” ibaresinin yazılması, hükümden TCK.nın 62. maddesinin uygulanmasından sonraki "SSÇ hakkında TCK 31/2-son cümle maddesi uyarınca her bir fiil için 7 yıldan fazla hapis cezası verilemeyeceğinden sanığın cezasının 7 YIL HAPİS CEZASINA İNDİRİLMESİNE," şeklindeki fıkranın ve TCK.nın 62/1. maddesinin uygulandığı hüküm fıkrasından ".....9 YIL 9 AY 15 GÜN HAPİS CEZASI İLE CEZALANDIRILMASINA," ibaresinin çıkartılarak bu ibare yerine, “...5 YIL 10 AY HAPİS CEZASI İLE CEZALANDIRILMASINA” eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 26.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.