Mahkemesi :Asliye Hukuk Mahkemesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı bozmaya uyularak verilen hükmün temyizen tetkiki taraf vekillerince istenmiş ve temyiz dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

- K A R A R -

Dava, eser sözleşmesinden kaynaklanmakta olup, kesin hesap çalışmaları sonucu fazla ödeme iddiası ile teminat mektuplarından tahsil edileceğinin bildirimi nedeniyle borçlu bulunulmadığının tespiti ve icra inkâr tazminatının tahsili istemlerine ilişkindir. Yargılamanın devamı sırasında teminat mektubunun 252.052,17 TL"lik kısmı paraya çevrildiğinden dava istirdat davasına dönüştürülmüş, mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda davanın kısmen kabulüne dair verilen karar, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve bozmanın şümulü dışında kalarak kesinleşmiş olan cihetlere ait temyiz itirazlarının incelenmesinin artık mümkün bulunmamasına göre davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2-Mahkemece hükmüne uyulan Dairemizin 05.04.2018 gün 2016/2357 Esas 2018/1364 Karar sayılı bozma ilamında özetle; davacı yüklenicinin 01.11.2011 tarihli sözleşme ile ... Havacılık Komutanlığı Koruma ... İnşaatı işinin yapımını götürü bedelli olarak üstlendiği, dosya kapsamındaki delillerden işin devamı sırasında bir kısım artan imalâtlar olduğu gibi bir kısım azalan imalâtların olduğunun da anlaşıldığı, bir kısım imalâtların yapılmasından vazgeçilmesi ve iş eksilişi yapılmasının Türk Borçlar Kanunu’nun 480/son maddesinde ifade edilen düzenleme kapsamında kalmadığı, davacının da imzaladığı gerekçe raporu ve iş sahibine verdiği dilekçede imalâtlar arasındaki farkların kesin hesap da dikkate alınarak kesin hakedişle kesilmesini kabul ettiği, davalı iş sahibinin azalan ve yaptırılmasından vazgeçtiği imalâtlar için sözleşme ve yasal dayanağı bulunmadığından güncellenen karşılığını değil bu imalâtlar için sözleşmede öngörülen ve
ödenen miktarı istemekte ve kesinti yapmakta haklı olduğu, bu nedenle mahkemece konusunda uzman yeniden oluşturulacak bilirkişi kurulundan bu yönteme göre ve iş artış ve eksiliş icmâl tablosunu da dikkate alarak davacının borçlu olmadığı ve istirdadını isteyebileceği kesinti miktarı konusunda gerekçeli ve denetime elverişli rapor alınıp sonucuna uygun bir karar verilmesi gerektiği belirtilmiştir.
Mahkemece bozma ilamı uyarınca yeniden oluşturulan konusunda uzman bilirkişilerden 23.01.2019 tarihli rapor alınmış, bilirkişi raporunda bozma ilamında gösterilen yönteme uygun olarak yapılan inceleme ve hesaplama sonucunda yüklenicinin kesin hakedişteki idareye olan borcunun 116.314,00 TL olduğu belirlenmiştir. Davada, idarenin yükleniciye yazdığı 06.04.2015 tarihli yazıyla tek taraflı hazırladığı hakediş raporu ve hakediş icmali gereği yükleniciye 252.052,17 TL fazla ödeme yapıldığını iddia ettiği ileri sürülerek davacının, davalıya 252.052,17 TL borçlu olmadığının tespitine karar verilmesi istenmiş, yargılama sırasında 14.10.2015 tarihinde yüklenicinin 1.080.000 TL’lik kesin teminat mektubundan 252.052,17 TL’lik kısmının fazla ödeme iddiasına istinaden nakde çevrilmesi üzerine, dava nakde çevrilen 252.052,17 TL’nin davalı idareden tahsiline ilişkin istirdat davasına dönüştürülmüştür.
Bu durumda 23.01.2019 tarihli bilirkişi raporunda yüklenicinin idareye olan borcu 116.314,00 TL olarak hesaplandığına göre, idarece yapılan kesintiden bilirkişi kurulu raporunda yüklenicinin borçlu olduğu hesaplanan miktar çıkartılarak bulunacak olan, yüklenicinin borçlu olmadığı ve istirdadını isteyebileceği kısmın hüküm altına alınması gerekir. Mahkemece yüklenicinin talebi dikkate alınarak bu şekilde yapılacak hesaplama ile 252.052,17 TL - 116.314=135.738,17 TL’nin hüküm altına alınması gerekirken yazılı şekilde116.314,00 TL’nin hüküm altına alınması doğru olmamış, kararın bu nedenle bozulması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle davalının tüm, davacının diğer temyiz itirazlarının reddine, 2. bent uyarınca hükmün temyiz eden davacı yararına BOZULMASINA, ödenenden 5766 sayılı Kanun"un 11. maddesi ile yapılan değişiklik gereğince Harçlar Kanunu 42/2-d maddesi uyarınca alınması gereken 218,50 TL Yargıtay başvurma harcının mahsup edilerek, varsa fazla alınan harcın temyiz eden davacıya iadesine,
492 sayılı Harçlar Kanunu"nun 13/j maddesi gereğince davalıdan harç alınmasına yer olmadığına,
karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine 07.11.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.