5607 sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/8561 Esas 2021/136 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/8561
Karar No: 2021/136
Karar Tarihi: 19.01.2021

5607 sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/8561 Esas 2021/136 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hüküm temyiz edilmiştir. Hükümde sanığın 5607 sayılı Kanuna Aykırılık suçundan mahkum edildiği belirtilmiştir. Temyiz isteği incelendiğinde reddi nedenlerinin bulunmadığı, dolayısıyla işin esasına geçildiği belirtilmiştir.
Yapılan incelemede, 7242 sayılı Kanunun 61. maddesi ile 5607 sayılı Kanunun 3/22. maddesine eklenen düzenlemelerin sanık lehine hükümler içerdiği ve kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmıştır. Bu nedenle, kanuni koşulların oluşup oluşmadığının saptanması gerekmektedir.
Bunun yanı sıra, 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına hükmedilmiş olan sanık hakkında Anayasa Mahkemesi tarafından bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması gerektiği belirtilmiştir.
Sonuç olarak, hükümlerin bozulması ve yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılması kararlaştırılmıştır.
Detaylı ve açıklayıcı olarak eklenmesi istenen kanun maddeleri şunlardır: 7242 sayılı Kanun'un 61. maddesi, 5607 sayılı Kanunun 3/22. maddesi, 5607 sayılı Kanun'un 5/2. maddesi (ek fıkra), 5237 sayılı TCK'nin 7. maddesi, 7242 sayılı Kanun'un 63. maddesi, 5607 sayılı Kanuna eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası, 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi, 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi.

19. Ceza Dairesi 2019/8561 E. , 2021/136 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1-Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun"un 61. maddesi ile 5607 sayılı Kanun"un 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Kanun"un 62.maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Kanun"un 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nin 7. maddesi ve 7242 sayılı Kanun"un 63. maddesi ile 5607 sayılı Kanun"a eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek kanuni koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
2-Kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına hükmedilmiş ise de, 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile anılan maddenin bazı hükümlerinin iptal edilmiş olması nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden HÜKMÜN 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 19.01.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.