Basit yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/17777 Esas 2020/3741 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/17777
Karar No: 2020/3741
Karar Tarihi: 25.02.2020

Basit yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/17777 Esas 2020/3741 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hükümde, bir suçlu basit yaralama nedeniyle mahkum edildi. Ancak, suçlunun başka bir suçtan dolayı hükümlü olduğu bir cezaevinde bulunduğu ve duruşmada hazır bulundurulmadan ya da SEGBİS sistemi ile duruşmaya katılımı sağlanmadan mahkumiyet hükmü kurulması, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi kararlarında belirtildiği üzere savunma hakkının kısıtlanmasına ve Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nın \"Hak arama hürriyeti\" başlıklı 36. maddesi ile 5271 sayılı CMK'nin 193 ve 196. maddelerine muhalefet edilmesine neden oldu. Ayrıca, TCK'nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanığın durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtildi. Bu nedenlerle, mahkeme kararı bozuldu. Kanun maddeleri olarak ise, kararında 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi referans alındı.

3. Ceza Dairesi 2019/17777 E. , 2020/3741 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Basit yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1)Hüküm tarihinde Alanya L Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda başka suçtan hükümlü olarak bulunan sanığın sorgusunda duruşmalardan vareste tutulma hakkının hatırlatılmadığı ve vareste tutulma konusunda bir beyanının olmaması karşısında, son duruşmada hazır bulundurulmadan ya da SEGBİS sistemi ile duruşmaya katılımı sağlanmadan mahkumiyet hükmü kurulması suretiyle, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin (Ludi/İsviçre, B. No: 12433/86, 15/06/1992 P. 49/50; Artico/İtalya, B. No: 6694/74, 13/5/1980 P. 33; Sejdovic/İtalya, B. No: 56581/00, 1/3/2006 P. 81) kararlarında belirtildiği üzere savunma hakkı kısıtlanarak Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin “Adil yargılanma hakkı” başlıklı 6. maddesine, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın “Hak arama hürriyeti” başlıklı 36. maddesi ile 5271 sayılı CMK"nin 193 ve 196. maddesine muhalefet edilmesi,
2)Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz talebi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerle 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 25.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.