Esas No: 2020/13294
Karar No: 2022/2002
Karar Tarihi: 23.02.2022
Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2020/13294 Esas 2022/2002 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesi tarafından verilen bir kararda, bir sanığın uyuşturucu ticareti suçundan mahkumiyeti onanmıştır. Ancak, bazı temyiz itirazları nedeniyle hükmün bozulmasına karar verilmiştir. Bozma nedenleri arasında sanığın durumunun yeniden belirlenmesi gerektiği ve adli para cezasının infazıyla ilgili belirsizlikler bulunması yer almaktadır. Kararda, TCK'nın 53. maddesi ile ilgili olarak 7234 sayılı Kanunun değişiklikleri ve adli para cezasının infazı için yasal ihtara rağmen ödeme yapılmaması durumunda hapis cezasının uygulanabileceği belirtilmiştir. Kanun maddeleri açıklanacak olursa: TCK'nın 53. maddesi; \"Verilecek adli para cezası, en az üç bin gün, en çok on bin gün adli para cezasına kadar taksitlendirilebilir.\" şeklinde düzenlenmiştir. 7234 sayılı Kanun; adli para cezalarının infazı hakkında düzenlemeler içermektedir. İnfaz için yasal ihtara rağmen ödeme yapılmaması durumunda hapis cezasının uygulanabileceği belirtilmektedir (5275 sayılı Kanun’un 106/3. maddesi).
"İçtihat Metni"
Mahkeme : ANTALYA Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hükümler : a) Mahkûmiyet; Denizli 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 22/05/2019 tarihli, 2018/499 esas ve 2019/271 sayılı kararı
b) İstinaf başvurularının esastan reddi
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm sanık ve müdafii tarafından temyiz edilmekle, temyiz edenlerin sıfatı, başvuruların süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Sanık müdafiinin temyiz incelemesinin duruşmalı yapılmasına yönelik isteğinin, 7079 sayılı Kanun'un 94. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 299. maddesi uyarınca takdiren reddine karar verilmiştir.
CMK'nın 288. ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler ile 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri dikkate alınıp, sanık ve müdafiinin dilekçelerinde belirttikleri temyiz sebeplerinin hükmün hukuki yönüne ilişkin olduğu değerlendirilerek, anılan sebeplere bağlı olarak yapılan incelemede,
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemlerin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemlere uyan suç tipi ile yaptırımların aşağıda belirtilenler dışında doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili olarak 15/04/2020 tarihinde yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun'la yapılan değişiklikler nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından sanığın durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
2) Adli para cezasının ödenmemesi halinde infazı kısıtlar şekilde yasal ihtara rağmen ödenmeyen adli para cezasının öncelikle 5275 sayılı Kanun’un 106/3. maddesi gereğince Cumhuriyet savcılığının kararı ile hapse çevrilerek kamuya yararlı bir işte çalıştırılma kararı verilerek bu karar doğrultusunda infazına, bu karara ilişkin infaz şekline de uyulmaması halinde hapis cezası olarak infazına karar verileceğinin sanığa ihtarına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve müdafiinin temyiz istekleri bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan, CMK'nın 302. maddesi gereğince hükmün BOZULMASINA, ancak bu durumların yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanun'un 303. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, ilk derece mahkemesi hükmünün;
1) TCK'nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümünün hüküm fıkrasından çıkarılması ve yerine "Sanık hakkında, 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayınlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK’nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi ve 7242 sayılı Kanun'la yapılan değişiklikler gözetilerek, oluşan duruma göre, TCK'nın 53. maddesinin 1. ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının 1. cümlesinin uygulanmasına" ibaresinin eklenmesi,
2) Hüküm fıkrasının, sanığa verilen adli para cezasının taksitlendirilmesine ilişkin paragrafından "5275 sayılı Kanun'un 106/3. fıkrası gereğince adli para cezasının ödenmemesi halinde Cumhuriyet savcısının kararı ile ödenmeyen kısma karşılık gelen gün miktarı hapis cezasına çevrilerek, hükümlünün iki saat çalışması karşılığı bir gün olmak üzere kamuya yararlı bir işte çalıştırılmasına karar verileceği, günlük çalışma süresinin, en az iki saat ve en fazla sekiz saat olacak şekilde denetimli serbestlik müdürlüğünce belirleneceği, hükümlünün, hakkında hazırlanan programa ve denetimli serbestlik görevlilerinin bu kapsamdaki uyarı ve önerilerine uymaması hâlinde, çalıştığı günler hapis cezasından mahsup edilerek kalan kısmın tamamının açık ceza infaz kurumunda yerine getirileceğinin bilinmesine," ibaresinin çıkarılması ve “...tamamının tahsil edilmesine” ibaresinden sonra gelmek üzere “ve ödenmeyen para cezasının hapse çevrileceğinin ihtarına” ibaresinin eklenmesi,
Suretiyle hukuka aykırılıkların DÜZELTİLEREK, diğer yönleri usul ve kanuna uygun olan Bölge Adliye Mahkemesi hükmüne yönelik temyiz isteklerinin ESASTAN REDDİNE, hükmolunan ceza miktarı ile tutuklu kalınan süre göz önüne alınarak sanık hakkındaki tahliye talebinin reddine,
28/02/2019 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun'un 8. maddesi ile değişik CMK'nın 304/1. maddesi uyarınca dosyanın Denizli 6. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesine gönderilmesine, 23/02/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.