MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 15/11/2013 tarih ve 2013/43-2013/68 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalılar vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili nezdinde nakliyat abonman poliçesi ile sigortalı bulunan ..."ye ait yemeklik yağ emtiasının davalılardan ..."a ait diğer davalı ... sevk ve idaresindeki araç ile Adana"dan Sivas"a taşımaktayken 14/10/2005 tarihinde gerçekleşen tarfik kazası sonucu hasarlandığını, yapılan ekspertize göre hasarın 25.873,00 TL olduğunun tespit edildiğini, 27/12/2005 tarihinde sigortalısına ödeme yapan müvekkilinin halefiyet gereği hasardab sorumlu olan taşıyıca rücu edebileceğini ileri sürerek taşımada kullanılan söz konusu araca ihtiyati haciz konulmasını, müvekkili tarafından sigortalısına yapılan 25.873,00 TL hasar tazminatının sigortalıya ödeme tarihi olan 27/12/2005 tarihinden itibaren ticari işlere uygulanan avans faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline yargılama giderleri ile vekalet ücretinin davalılara yüklenilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar; kazada kendilerinin kusurunun bulunmadığını, zarar gören emtianın az miktarda olduğunu, kusur oranlarının tespitinin gerektiğini savunarak davanın reddini istemişlerdir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; dava dilekçesinde davacı sigorta şirketince ödendiği iddia olunan 25.873,00 TL"ye dair yazılı ödeme evrakı ve tazminatın hesaplanmasını gösterir evrakın dosyada mevcut olmadığı, malların fatura bedelinin 30.305,23TL olduğu ve ...."ye yapılan iade mal bedelinin de 22.224,01 TL olduğu, buna göre 8.081,22 TL hasarın söz konusu olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile 8.081,22 TL hasar tazminatının ödeme tarihi olan 28/12/2005 tarihinden itibaren işleyecek ticari faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalılar vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalılar vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalılar vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 413,00 TL temyiz ilam harcının temyiz edenlerden alınmasına, 04/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.