Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2015/3678 Esas 2018/2856 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Beraat

Dolandırıcılık suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan ve vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılanın kendisine ait olan .... plakalı aracını oto pazarına götürerek satışa çıkardığı, sanığın gelerek aracı 23.750 TL ye almak husususunda katılanla anlaşmaya vardığı ve 100 TL kapora verdiği, geri kalan parayı ise noterdeki işlemlerin ardından verilmek üzere anlaştıkları, 20/03/2012 günü katılan ile sanığın noterde buluştukları ve aracın devrinin sanığa verildiği, sonrasında sanığın parayı vermek üzere galericilik üzerine olan işyerine katılan ile birlikte geldiği, sanığın paranın çıkışmadığını, bankadan para çekip geleceğini söyleyerek aracın anahtarını ve ruhsatını katılandan alarak işyerinden ayrıldığı ve tekrar geri dönmediği, bu suretle sanığın dolandırıcılık suçunu işlediğinin iddia olunduğu olayda;
Gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde tespiti bakımından; katılanın yargılama sırasında sunmuş olduğu 19/06/2012 havale tarihli dilekçedeki hususların doğruluğunun tespiti açısından; suça konu aracın kime ve hangi tarihlerde devir yapıldığının trafik tescil şube müdürlüğünden sorulmak sureti ile tespiti, katılanın, aracın ertesi gün sanığın teyzesinin oğlu ...."e devrinin yapıldığını belirtmesi karşısında; bu hususun doğru olduğunun anlaşılması halinde bu kişinin olayla ilgili dinlenmesi, ayrıca katılanın, sanığın .... mah. .... Lisesi alt tarafında bulunan... Otomotiv isimli işyerinin bulunduğunu, ancak olaydan sonra gittiğinde bu işyerinde sanığın tanınmadığını belirtmesi karşısında; söz konusu işyerinin kime ait olduğunun, sanığın tanınıp tanınmadığının araştırılması ve toplanan delillerin sonucuna göre sanığın suç kastının bulunup bulunmadığının tayin ve takdirinin gerektiği gözetilmeden eksik incelemeyle yazılı şekilde hüküm verilmesi,
Kabule göre de; suç tarihinin aracın sanığa devir yapıldığı 20/03/2012 tarihi olmasına rağmen, hükümde 18/03/2012 olarak yazılması,
Kanuna aykırı olup, katılan ve vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 24/04/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.