Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/11839 Esas 2022/2780 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Sahte fatura düzenleme ve kullanma
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

1)2010 takvim yılında sahte fatura düzenleme ve kullanma suçundan verilen hükmün temyiz incelemesinde;
Malatya Cumhuriyet Başsavcılığının 27.11.2013 tarih, 2013/7905 Esas ve 2013/2599 sayılı iddianamesiyle, dava şartı olan mütalaaya uygun şekilde sanık hakkında 2010 takvim yılında sahte fatura düzenleme ve aynı takvim yılında sahte fatura kullanma suçlarından kamu davası açıldığı, her takvim yılında işlenen sahte fatura düzenleme ve kullanma suçlarının biri diğerine dönüşmeyen, ayrı ve bağımsız suçlar olduğu gözetilmeden, aynı takvim yılındaki sahte fatura düzenleme ve kullanma suçları yönünden tek hüküm kurulması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hukuka uygun yöntemlerle elde edilen delillerin değerlendirilerek fiilin sanık tarafından işlendiğinin tespit edildiği, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezanın kanuni takdir sınırlarında uygulandığı tüm dosya kapsamından anlaşılmakla, sanığın temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden eleştiri dışında usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA,
2)2009 takvim yılında sahte fatura düzenleme ve kullanma suçundan verilen hükmün temyiz incelemesinde;
Malatya Cumhuriyet Başsavcılığının 27.11.2013 tarih, 2013/7905 Esas ve 2013/2599 sayılı iddianamesiyle, dava şartı olan mütalaaya uygun şekilde sanık hakkında 2009 takvim yılında sahte fatura düzenleme ve aynı takvim yılında sahte fatura kullanma suçlarından kamu davası açıldığı, her takvim yılında işlenen sahte fatura düzenleme ve kullanma suçlarının biri diğerine dönüşmeyen, ayrı ve bağımsız suçlar olduğu gözetilmeden, aynı takvim yılındaki sahte fatura düzenleme ve kullanma suçları yönünden tek hüküm kurulması yasaya aykırı ise de zamanaşımının olumsuz muhakeme şartı olarak kovuşturmaya engel olduğunun anlaşılması karşısında;
Sanığa yüklenen “2009 takvim yılında sahte fatura düzenleme ve kullanma” suçlarının Kanundaki cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımının, suç tarihlerinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği ve bu itibarla sanığın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen olağanüstü dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE, 22.02.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.