Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/9790 Esas 2021/1679 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62/1, 50/1-a, 52/1-2-4 maddeleri gereği mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafinin eksik inceleme sonucu hüküm kurulduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine; ancak;
Sürücü ... idaresindeki kamyonetle gece vakti, meskun mahalde, aydınlatmanın bulunduğu, bölünmüş asfalt kaplama caddede seyir halindeyken, ışık kontrollü kavşağa yeşil ışıkta giriş yapıp yola devam ettiği esnada ışık kontrollü yaya geçidinin ilerisinden yolun karşısına geçmekte olan Polonya uyruklu yayalar ..., ..."e ve Julita Jaroszek" çarpmamak için durduğu esnada, aracının sağ arka kısmına, aynı istikamette arkadan gelmekte olan sanığın idaresindeki otobüsün sol ön kısmı ile çarpması sonucu savrulan kamyonetin, kaplamanın büyük bölümünü geçmiş yayalara çarpmasıyla, sanığın takip mesafesini korumayarak, asli kusuruyla üç kişinin basit tıbbi müdahale ile giderilebilir, bir kişinin yaşamı tehlikeye girecek, bir kişinin ise yaşamı tehlikeye girecek ve vücudundaki kemik kırıklarının hayat fonksiyonlarını 4. dereceden etkileyecek şekilde yaralanmasına sebebiyet verdiği olayda;
Sanık hakkında hükmedilen uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında uygulama maddesi olan TCK"nın 50/4 maddesinin gösterilmemesi ve sanık hakkında hükmedilen uzun süreli hapis cezasının, adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısının gösterilirken TCK"nın 52/3. maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 223/6. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 4-5. maddelerinin hükümden çıkarılarak yerine “Sanığın sosyal ve ekonomik durumu göz önüne alınarak sanığa verilen hapis cezasının TCK"nın 50/4 maddesi yollamasıyla 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine, sanığa verilen adli para cezasının TCK"nın 52/3 maddesi gereğince 405 tam gün karşılığı adli para cezası olarak belirlenmesine, TCK"nın 52/2 maddesi gereğince sanığın ekonomik ve şahsi halleri gözönünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla 8100 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibaresinin eklenmesi ile sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16/02/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.