Nitelikli cinsel saldırı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2019/7411 Esas 2020/2482 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/7411
Karar No: 2020/2482
Karar Tarihi: 04.06.2020

Nitelikli cinsel saldırı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2019/7411 Esas 2020/2482 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İstanbul 17. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen hükümle nitelikli cinsel saldırı suçundan sanığın mahkumiyetine karar verildi. Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen hüküm, yapılan temyiz başvurusu sonrasında da onanarak dosyanın ilk derece mahkemesine gönderilmesine karar verildi. Ayrıca, davaya katılma hakkı bulunan Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığının bildirimde bulunulmasının zorunlu olmadığına yönelik bir içtihat birleştirme kararı verildiği belirtildi. Kanun maddeleri olarak, 6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi ve 5271 sayılı CMK'nın 237/2, 288, 294, 298, 302/1 maddeleri yer aldı.

14. Ceza Dairesi 2019/7411 E. , 2020/2482 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Nitelikli cinsel saldırı
HÜKÜM : Sanığın atılı suçlardan mahkumiyetine dair İstanbul 17. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 09.04.2019 gün ve 2018/348 Esas, 2019/148 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınıp, 5271 sayılı CMK"nın 299/1. maddesi gereğince takdiren duruşmasız yapılan incelemede dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Müşteki Bakanlık vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi uyarınca davaya katılma hakkı bulunan Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığına yokluğunda yapılan yargılamaya ilişkin olarak mahkemelerce re"sen ihbarda bulunulmasının zorunlu olup olmadığı hususunda Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulunca yapılan toplantı sonucunda verilen 13.12.2019 gün ve 2019/6 Esas, 2019/7 sayılı içtihadı birleştirme kararı ile Bakanlığa bildirimde bulunulmasının zorunlu olmadığının kabul edilmesi ve 5271 sayılı CMK"nın 237/2. maddesine göre kanun yolu muhakemesinde davaya katılma talebinde bulunulamayacağının anlaşılması karşısında, Bakanlık vekilinin davaya katılma ve hükmü temyize hakkı bulunmadığından, vaki temyiz isteminin 5271 sayılı CMK"nın 298. maddesi gereğince REDDİNE,
Sanık müdafilerinin temyiz istemlerinin incelenmesine gelince;
5271 sayılı CMK"nın 288 ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınıp, aynı Kanunun 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ile sanık müdafilerinin temyiz dilekçelerinde belirttikleri nedenler de gözetilerek yapılan değerlendirmede, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından gerçekleştirilen inceleme neticesinde vaki istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hükme yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmediğinden, sanık müdafilerinin temyiz istemlerinin 5271 sayılı CMK"nın 302/1. madde ve fıkrası gereğince esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesine gönderilmesine 04.06.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.