2. Ceza Dairesi Esas No: 2013/150 Karar No: 2013/2769 Karar Tarihi: 13.02.2013
Mühür bozma - Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2013/150 Esas 2013/2769 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme kararı, mühür bozma ve karşılıksız yararlanma suçlarına ilişkindir. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen beraat hükmü katılan vekilinin temyiz itirazlarıyla incelenmiştir. Elektrik enerjisi hırsızlığı suçundan kurulan hükümle ilgili olarak daha önce verilen iade kararı sadece bu suçla ilgili olduğundan, mühür bozma suçuna yönelik verilen hükümler hala geçerlidir. Mühür bozma suçuna yönelik temyiz itirazları reddedilmiştir. Ancak, elektrik enerjisi hırsızlığı suçuna ilişkin olarak tazminat ödeyen sanığın cezalandırılmamasına karar verilmesi hukuka uygun olmadığı için hüküm bozulmuştur. Bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığı kararı verilmiştir. Bu karar, 6352 sayılı Yasanın Geçici 2. Maddesi uyarınca verilmiştir ve CMUK 322. Maddesi ve 5320 sayılı Yasa hükümlerine dayanılmıştır.
2. Ceza Dairesi 2013/150 E. , 2013/2769 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Mühür bozma, Karşılıksız yararlanma HÜKÜM : Beraat
Dosya incelenerek gereği düşünüldü; 1-Katılan vekilinin mühür bozma suçundan verilen karara yönelik temyiz isteminin incelenmesinde; 6352 sayılı Yasanın geçici 2.maddesinin 2.fıkrası uyarınca Dairemizin 30.07.2012 günlü iade kararı sadece elektrik enerjisi hırsızlığı suçundan kurulan hükümle ilgili olup, daha önce mühür bozma suçundan kurulan hüküm ile bu hükme karşı yapılan temyiz başvuruları geçerli olduğundan, bu suç yönünden yeniden verilen hükmün hukuki değerden yoksun olduğu kabul edilerek, katılan vekilinin mühür bozma suçundan 22.10.2009 tarihinde verilen karara yönelik temyizi üzerine yapılan incelemede; Yapılan duruşmaya toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 2-Katılan vekilinin elektrik enerjisi hırsızlığı suçundan verilen karara yönelik temyiz incelenmesinde; Katılan kurumun zararını tazmin etmiş olan sanık hakkında, 6352 sayılı Yasanın Geçici 2.maddesinin 2.fıkrası uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde beraatine karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları ile tebliğnamedeki düşünce bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8.maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 6352 sayılı Yasanın Geçici 2/2.maddesi uyarınca sanık hakkında CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 13.02.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.