9. Hukuk Dairesi Esas No: 2013/13663 Karar No: 2015/10818 Karar Tarihi: 17.03.2015
Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2013/13663 Esas 2015/10818 Karar Sayılı İlamı
9. Hukuk Dairesi 2013/13663 E. , 2015/10818 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ DAVA :Davacı, ihbar tazminatı ile ücret alacağı, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı isteminin özeti: Davacı vekili, davacının iş aktinin davalı tarafından haksız feshedildiğini ileri sürerek ihbar tazminatı ile ücret, fazla mesai ücreti, hafta tatli ücreti ve genel tatil ücreti alacaklarını istemiştir. B)Davalı cevabının özeti: Davalı vekili, iddia ve taleplerin yersiz olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir. C)Yerel Mahkeme kararının özeti: Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, sübut bulduğu gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. D)Temyiz: Karar süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir. E)Gerekçe: Somut olayda, her iki taraf vekillerinin yüzlerine tefhim edilen hüküm özeti ile gerekçeli kararda yer alan hüküm sonucunun, hükmolunan alacak miktarları bakımından tamamen farklı olduğu, hatta, kısa kararda dava dilekçesi ile de talep edilmeyen kıdem tazminatının yer aldığı, gerekçeli kararın hüküm fıkrasında ise kıdem tazminatının yer almadığı, netice itibari ile tefhim edilen hüküm fıkrası ile gerekçeli kararda yer alan hüküm fıkrasının birbirinden tamamen farklı olduğu anlaşılmıştır. Gerekçeli kararda da bu şekilde bir hata yapıldığı açıkça belirtilmiştir. Tefhim edilen hüküm ile gerekçeli kararda yer alan hüküm arasında çelişki yaratılması 10/04/1992 gün ve 1991/7 E. 1992/4 K. Sayılı İçtihadı Birleştirme Kararına ve HMK.un 298/2. Maddesine aykırı olup bozmayı gerektirmiştir. F) SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarda yazılı sebepten BOZULMASINA, bozma nedenine göre sair temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 17/03/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.