MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada Asliye Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 10/07/2014 tarih ve 2012/161-2014/474 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı bankanın ... Şubesi nezdinde bulunan hesabındaki paranın internet bankacılığı yoluyla davacının izni ve bilgisi dışında başka hesaba aktarılarak çekildiğini, davalının olay nedeniyle kusurlu ve sorumlu olduğunu ileri sürerek, 25.000 TL’nin en yüksek banka mevduat faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama, iddia, savunma, toplanılan deliller, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davacının hesabındaki paranın akıllı şifre kullanılarak internet bankacılığı üzerinden çekildiği ve ceza yargılamasında kendisi adına sahte sürücü belgesi çıkartıldıktan sonra telefon ve tek kullanımlık şifre alınarak paranın çekildiğini açıkladığı, bu itibarla davacının kusur sayılabilecek herhangi bir ihmali hareketinin bulunmadığı gerekçesiyle, davanın kabulü ile 25.000 TL"nin 26.12.2008 tarihinden itibaren işleyecek avans faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 1.280,75 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 04.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.