MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 27.10.2014 gününde verilen dilekçe ile geçit hakkı tesisi talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın konusu ortadan kalktığından karar verilmesine yer olmadığına dair verilen 21.06.2016 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava, geçit hakkı tesisine ilişkindir.
Davacı vekili, ... ili, Merkez ilçesi, ... Mah. 103 ada 23 parsel sayılı taşınmazın maliki olduğunu, müvekkil taşınmazı ile ana yol arasında davalıya ait 47 parsel sayılı taşınmaz bulunduğunu beyanla, davalıya ait parselden taşınmazı lehine geçit hakkı verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı Belediye vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın konusuz kaldığı gerekçesiyle karar verilmesine yer olmadığına dair karar verilmiştir.
Hükmü, davacı vekili temyiz etmiştir.
Mahkemece davalı tarafça yapılan imar uygulaması ile davacının maliki olduğu taşınmazın genel yola bağlantısının sağlandığı, bu nedenle eldeki davanın konusunun kalmadığı gerekçesiyle dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına dair karar verilmiştir. 30.05.2016 tarihli Belediye Başkanlığı yazısında 23 ve 47 parseli de kapsayan imar uygulamasına başlandığı, askı ilanının yapılarak kesinleştiği, kontrol işlemleri tamamlandıktan sonra Tapu Müdürlüğünce tescil işleminin yapılacağı bildirilmiştir. Dava konusu taşınmazın geçit ihtiyacı içinde bulunduğu saptanmıştır. Bu durumda o anki mevcut yasal mülkiyet durumu ve konumu dikkate alınarak davacının talebi sonuçlandırılmalıdır. Bunun içindir ki, bir yerde imar uygulamasına geçilip imar planları yapılmış, imar parselleri oluşturulmuş, imar yolları belirlenmiş olmakla birlikte yöntemince tescil işlemleri yapılmamış ve imar yolları da fiilen kullanıma açılmamışsa artık bu taşınmazın geçit ihtiyacı olmadığı söylenemez ve malikin açtığı dava da bu nedenle reddedilemez. 29.04.1968 tarihli, 1966/22-1968/8 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararında da belirtildiği üzere açılmamış imar yollarının varlığı geçit ihtiyacını ortadan kaldırmaz. Davacıya ait taşınmazın yanından genel yol geçirilmesi imar planında öngörülmüş ise de davanın açıldığı tarihte henüz imar planının uygulaması hususunda belediyece bir karar alınmadığı anlaşılmaktadır. Umumi yol, yetkili kamu idareleri tarafından umumun kullanmasına tahsis edilen ve herkesin yararlanmaya hakkı olduğu yollardır. Gerçekten, her zaman değiştirilmesi mümkün bulunan imar planı belediyece uygulanmak suretiyle davacıya ait taşınmaz fiilen ve hukuken kesin olarak yola kavuşmuş olmadıkça henüz plan üzerinde mevcut olan bir yoldan söz edildiği sürece geçit hakkının kuruluş amacının ortadan kalktığını gösteren haklı bir neden olarak kabul edilemez. Dairemizin bozma ilamında belirtilen hususlar araştırılarak tüm alternatifler değerlendirilerek sonucuna göre karar verilmesi gerektiğinden, hükmün bu sebeple bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine, 20.02.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.