Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2018/4366 Esas 2019/1256 Karar Sayılı İlamı

21. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/4366
Karar No: 2019/1256
Karar Tarihi: 1.02..2019

Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2018/4366 Esas 2019/1256 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, bir iş kazası sonucu maluliyetinden dolayı maddi ve manevi tazminat talep etmiştir. İlk derece mahkemesi kısmen talebi kabul etmiş, ancak taraflar istinaf yoluna gitmiştir. Bölge adliye mahkemesi, istinaf başvurusunu reddetmiştir. Davalı vekili tarafından yapılan temyiz başvurusunda ise süresinde olmadığı gerekçesiyle reddedilmiştir. Daha sonra davalı vekili tekrar temyiz başvurusu yapmış ve süresinde olduğu anlaşılmıştır. Dosya incelendikten sonra, Bölge adliye mahkemesi kararıyla aynı gerekçelerle ve delillere dayanarak, davalı vekilinin itirazlarının reddedilmesine karar verilmiştir. Bu kararla birlikte, kararda geçen kanun maddeleri de eklenmiştir: iş kazalarından doğan maddi ve manevi tazminatlarla ilgili olarak Türk Borçlar Kanunu'nun 51. maddesi, Türk Medeni Kanunu'nun 41. maddesi ve Türk Ticaret Kanunu'nun 53. maddesi gereğince karar verilmiştir.

21. Hukuk Dairesi 2018/4366 E. , 2019/1256 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ: Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesi

TÜRK MİLLETİ ADINA
Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.İlk Derece Mahkemesince, kısmen kabulüne karar verilmesi üzerine taraf vekillerince istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.Bölge Adliye Mahkemesince, taraf vekillerinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.Bölge Adliye Mahkemesi kararının davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince 13/04/2018 tarihli ek kararı ile temyiz isteğinin süresinde olmaması nedeniyle reddine karar verildi. Temyiz isteminin reddine dair ek kararın yine davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.
K A R A R
Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayanağı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine, Bölge Adliye Mahkemesi kararında bir isabetsizlik bulunmadığından, davalı vekilinin yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan 13/04/2018 tarihli ek kararın ONANMASINA, dosyanın ilk derece Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı temyiz harcının davalıya yükletilmesine, 21/02//2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.