ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ

... Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 20/05/2014 tarih ve 2014/109-2014/109 D.İş sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi ihtiyati haciz isteyen (alacaklı) vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
İhtiyati haciz isteyen (alacaklı) vekili, borçlu şirketin asıl borçlu diğer borçluların müteselsil kefil olarak imzaladıkları kredi sözleşmeleri gereğince, borçlu şirket lehine kullandırılan kredilerin hesap kat ihtarına rağmen ödenmediği ileri sürerek 1.125.987,05 TL nakit ve 19.320,00 TL çek riskinden oluşan toplam 1.145.307,05 TL alacağın tahsilini teminen kefiller hakkında anılan miktar yönünden ihtiyati haciz kararı verilmesini, asıl borçlu şirket hakkında da, lehine verilen ipotek miktarı düşüldükten sonra kalan, 145.307,05 TL yönünden ihtiyati haciz kararı verilmesini istemiştir.
Mahkemece tüm dosya kapsamına göre; talebin nakit alacak yönünden kısmen kabulü ile alacaklının 1.125.987,05 TL alacağının tahsilini sağlamak için borçlu ... Şti"nin borcun 125.987,05 TL"sinden sorumlu olmak üzere borçluların borca yeter miktardaki menkul, gayrimenkul malları ile 3. kişilerdeki hak ve alacaklarının ihtiyaten haczine karar verilmiştir.
Kararı, ihtiyati haciz isteyen (alacaklı) vekili temyiz etmiştir.
Talep, banka kredi sözleşmesinden kaynaklanan alacağa yönelik ihtiyati haciz kararı verilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece, çek riskinden oluşan gayrinakit alacak için ihtiyati haciz talebinin reddine, nakit alacağın temini için borçluların menkul, gayrimenkul mal varlığı ile üçüncü şahıslardaki hak ve alacaklarından haczi kabil ve borca yeter miktarının İİK"nın 257 vd. maddeleri uyarınca ihtiyaten haczine karar verilmiştir. Ancak, dosya içinde mevcut ve aleyhine ihtiyati haciz istenenlerin asıl borçlu ve müteselsil kefil sıfatı ile imzalarının bulunduğu 20.09.2012 tarihli genel kredi sözleşmesinin 11., 01.04.2009 ve 08.03.2012 tarihli, genel kredi sözleşmesinin ise 13. ve 36. maddelerinde gayrinakdi kredi bedellerinin bankaya depo edilmesinin, her zaman banka tarafından istenebileceğinin düzenlendiği anlaşılmaktadır. O halde, İcra İflas Kanunu"nun 257. maddesindeki şartların oluştuğu, hesabın gayri nakit alacaklar yönünden de katedildiği ve gayri nakit alacağa ilişkin istemin de anılan sözleşme hükümleri uyarınca kabulüne karar verilmesi gerekirken, yazılı gerekçe ile kısmen ret kararı verilmesi doğru görülmemiş, kararın bu nedenle ihtiyati haciz isteyen (alacaklı) yararına bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle ihtiyati haciz isteyen vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün ihtiyati haciz isteyen yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 04.02.2015 tarihinde oybirliği