Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2018/2944 Esas 2019/1255 Karar Sayılı İlamı

21. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/2944
Karar No: 2019/1255
Karar Tarihi: 21.02.2019

Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2018/2944 Esas 2019/1255 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, miktar veya değeri temyiz kesinlik sınırını geçmeyen davalara ilişkin nihai kararların temyiz edilemeyeceğine karar verdi. Bölge Adliye Mahkemesi verilen kararlar için kesinlik sınırını belirledi ve davacının talebi kısmen kabul edildi. Davalı vekilinin temyiz dilekçesi temyiz kesinlik sınırı kapsamında kaldığı için reddedildiğine karar verildi.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362/1-(a) maddesi temyiz kesinlik sınırını belirlerken, 362/2 maddesi birinci fıkrasının (a) bendindeki kararlarda alacağın bir kısmının dava edilmiş olması durumunda kırk bin Türk Liralık kesinlik sınırı alacağın tamamına göre belirlendiği belirtilmiştir. Alacağın tamamının dava edilmiş olması halinde ise kararda asıl talebinin kabul edilmeyen bölümü kırk bin Türk Lirasını geçmeyen tarafın temyiz hakkı bulunmamaktadır. Ancak, karşı taraf temyiz yoluna başvurduğunda, diğer taraf da cevap dilekçesiyle kararı temyiz edebilir. Kanunun 366. maddesi ise kesinlik sınırına ilişkin herhangi bir hususun kamu düzeniyle ilgili olması nedeniyle re'sen gözetilmesi gerektiğini belirtmektedir.

21. Hukuk Dairesi 2018/2944 E. , 2019/1255 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ: Bölge Adliye Mahkemesi 34. Hukuk Dairesi

TÜRK MİLLETİ ADINA
K A R A R
Miktar veya değeri temyiz kesinlik sınırını geçmeyen davalara ilişkin nihai kararlar 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 362/1-(a) maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 362/2 maddesinde ""Birinci fıkranın (a) bendindeki kararlarda alacağın bir kısmının dava edilmiş olması durumunda, kırk bin Türk Liralık kesinlik sınırı alacağın tamamına göre belirlenir. Alacağın tamamının dava edilmiş olması hâlinde, kararda asıl talebinin kabul edilmeyen bölümü kırk bin Türk Lirasını geçmeyen tarafın temyiz hakkı yoktur. Ancak, karşı taraf temyiz yoluna başvurduğu takdirde, diğer taraf da düzenleyeceği cevap dilekçesiyle kararı temyiz edebilir "" denilmektedir.
Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararlar için kesinlik sınırı, karar tarihi 02/12/2016-31/12/2016 tarihleri arasında 40.000 TL, 01/01/2017-31/12/2017 tarihleri arasında 41.530,00-TL, 01/01/2018-31.12.2018 tarihleri arasında 47.530,00-TL, 01.01.2019 tarihinden sonra verilen kararlar için 58.800,00 TL"dir. Dava dilekçesi ile davacının fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere fazladan ödenen ve iadesi gerekli primler nedeniyle 56.997,32- TL"nin tahsili talebinde bulunduğu ve ilk derece mahkemesince verilen 15/03/2017 tarihli karar ile davanın kısmen kabulü ile davacı lehine 28.622,13 TL ye hükmedildiği,bu karara karşı taraf vekillerinin istinaf başvurusu üzerine... Bölge Adliye Mahkemesi 34. Hukuk Dairesince verilen 20/12/2017 tarihli karar ile davacı ve davalı kurum vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verildiği ve bu kararın yine davalı Kurum vekilince temyize getirildiği anlaşılmaktadır.
Davacı için kabul ve reddedilen miktarların Bölge Adliye Mahkemesi karar tarihi itibariyle ayrı ayrı 41.530,00 TL’lik temyiz sınırının altında kaldığı açıktır. O halde Bölge Adliye Mahkemesi kararının davalı yönünden temyiz kabiliyeti olmayıp, davalı vekilinin temyiz itirazlarının 6100 sayılı H.M.K."nun 362/1-a ve (2), 366 ve 352. maddeleri uyarınca reddi gerekmiştir.SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenle davalı Kurum vekilinin temyiz dilekçesinin, temyiz edilen miktar temyiz kesinlik sınırı kapsamında kaldığından REDDİNE, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesi"ne, dosyanın ilk derece mahkemesine gönderilmesine 21/02/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.