MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 24/12/2013 tarih ve 2013/115-2013/731 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı şirketin müvekkilinden para tahsil edip, geri ödemediğini, bunun üzerine müvekkilince davalı aleyhine .... Eyalet Mahkemesi’nde alacak davası açıldığını, açılan bu davada verilen 20.400,55 Euro ana paranın 27.05.1999 tarihinden itibaren %4 faiziyle birlikte müvekkiline ödenmesine dair karar ile 1.161,34 Euro mahkeme masrafının 07.06.2010 tarihinden itibaren işleyecek faiz oranına ek olarak %5 faiziyle davalı şirketten tahsiline dair kararın davalı vekiline usulüne uygun olarak tebliğ edildiğini ancak davalı tarafça temyiz edilmediğinden kararın kesinleştiğini ileri sürerek, anılan mahkemece verilen kararın tanıma ve tenfizine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, MÖHUK"ın 38. maddesi uyarınca tenfiz koşullarının oluştuğu gerekçesiyle davanın kabulü ile .... Cumhuriyeti ... Eyalet (Asliye Hukuk) Mahkemesi .... Hukuk Dairesi"nin 3327 O 337/07 numaralı 17.08.2007 tarihli kararın Milletlerarası Özel Hukuk ve Usul Hukuku hakkındaki Kanun"un 34. maddesi gereğince tenfizine karar verilmiş, davacı vekilinin tavzih talebi üzerine davanın kabulüne karar verildiği halde yargılama masrafları ile ilgili bir hüküm oluşturulmadığı ve yabancı mahkeme kararının dosya numarasının da yanlış yazıldığı gerekçesiyle, tavzih talebinin kabulü ile, hüküm kısmındaki maddi hatanın giderilerek "... Cumhuriyeti ... Eyalet (Asliye Hukuk Mahkemesi) .... Hukuk Dairesi"nin 327 O 333/07 numaralı 17/08/2007 tarihli kararının ve yargılama masraflarına dair masraf tespit kararının tenfizine şeklinde düzeltilmesine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, istek halinde aşağıda yazılı 22,70 TL harcın temyiz edene iadesine, 04/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.