Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm davacı-davalı koca tarafından her iki dava yönünden temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davacı-davalının birleşen nafaka davasıyla ilgili verilen hükme ilişkin temyiz itirazları yersizdir.
2-Davacı-davalı kocanın reddedilen kendi boşanma davasına ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Yapılan soruşturma ve toplanan delillerden; davacı-davalının eşine birden fazla fiziki şiddet uyguladığı ve bu eylemi nedeniyle aile efradına kötü muameleden mahkum olduğu, davalı-davacının da kocasına ve kayınvalidesi ile ölmüş olan kayınbabasına ağır sözlerle hakaret ettiği ve kocasının üzerine sandalye ile yürüdüğü anlaşılmaktadır. Bu halde taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkan bırakmayacak nitelikte bir geçimsizlik mevcut ve sabittir. Gerçekleşen olaylara göre, evlilik birliğinin temelinden sarsılmasında davacı-davalı koca ağırlıklı olarak kusurlu olup, davalı-davacı kadın da az da olsa kusurludur. Davalı-davacının boşanmaya karşı çıkması hakkın kötüye kullanılması niteliğinde olup, evlilik birliğinin devamında davalı-davacı ve çocuklar bakımından korunmaya değer bir yarar kalmadığından, Türk Medeni Kanununun 166/2.maddesi gereğince tarafların boşanmalarına karar verilmesi gerekirken, isteğin reddi doğru bulunmamıştır.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 2.bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 22.02.2010 (Pzt.)