Basit yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/17763 Esas 2020/3735 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/17763
Karar No: 2020/3735
Karar Tarihi: 25.02.2020

Basit yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/17763 Esas 2020/3735 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında basit yaralama suçundan mahkumiyet kararı verilmiştir. Mahkemede, sanığın adli sicil kaydında bulunan daha önceki mahkumiyetleri de değerlendirilmiştir. Sanık hakkında Antalya 12. Sulh Ceza Mahkemesine ait, 25/12/2012 tarihli, 2012/479 Esas ve 2012/1759 Karar sayılı ilamı ile TCK'nın 191/1. maddesi kapsamında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak suçundan erteli 10 ay hapis cezasına karar verildiği belirtilmiştir. Ancak, daha sonra 6545 sayılı Kanun'un 68. maddesiyle yeniden düzenlenen TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrası ve 5320 sayılı Kanun'a eklenen ek 7. maddenin 2. fıkrası sanık lehine hükümler içermekte olduğundan, bu hususun infaz aşamasında değerlendirilebileceği belirtilmiştir. Ayrıca, sanığın daha önceki mahkumiyetlerinin tekerrüre esas bulunduğu ifade edilmiştir. Kararın sonunda, Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesindeki bazı ibareleri iptal ettiği ancak bu hususun infaz aşamasında değerlendirilebileceği belirtilmiştir.
Kanun maddeleri:
- TCK'nın 191/1. maddesi
- TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrası
- 5320 sayılı Kanun'a eklenen ek 7. maddenin 2. fıkrası
- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi.

3. Ceza Dairesi 2019/17763 E. , 2020/3735 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Basit yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Antalya 12. Sulh Ceza Mahkemesine ait, 25/12/2012 tarihli, 2012/479 Esas ve 2012/1759 Karar sayılı ilamı ile TCK"nin 191/1. maddesinde düzenlenen kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak suçundan erteli 10 ay hapis cezasına karar verildiği, kararın 23.01.2013 tarihinde kesinleştiği, hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesiyle yeniden düzenlenen TCK"nin 191. maddesinin 5. fıkrası ve 5320 sayılı Kanun"a eklenen ek 7. maddenin 2. fıkrası sanık lehine hükümler içermekte olup, öncelikle anılan hükme ilişkin uyarlama yapılıp yapılmadığı araştırılarak, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerekiyor ise de; sanığın adli sicil kaydında bulunan Burdur 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 25.05.2014 tarih, 2012/561 Esas ve 2014/696 Karar sayılı mahkumiyetinin tekerrüre esas bulunduğu, CGK"nin 13.12.2011 tarih, 2011/10-214 Esas ve 2011/270 Karar sayılı kararı gereğince bu hususun infaz aşamasında değerlendirilmesi olanaklı olduğundan bozma nedeni yapılmamıştır.
Kasti suçtan verilen hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de; bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 25.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.