Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/29395 Esas 2020/5390 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalıya ait iş yerinde sıhhi tesisatçı olarak çalıştığını, haftanın en az üç-dört günü günlük dört saat fazla çalışma yaptığını, cumartesi günleri ve ayda iki-üç pazar günü hafta tatilini kullanmayarak çalıştığını, fazla mesai ve hafta tatili çalışmalarının karşılığının ödenmediğini ileri sürerek fazla mesai ve hafta tatili ücreti alacaklarının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut uyuşmazlıkta, davalı tarafından sunulan 04.02.2016 tarihli yazıdan anlaşılacağı üzere 30.03.2014 seçimleri ile davacının ...’ne devredildiği anlaşılmakla, bu tarihten önceki alacaklardan davalının, bu tarihten sonraki alacaklardan ise devralan kurumun iş yeri devri kuralları uyarınca sorumlu olacağı anlaşılmakla Mahkemece bu husus gözetilmeksizin 31.12.2014 tarihine kadar hesaplama yapılan rapora itibar edilerek hüküm kurulması hatalı olup bozma sebebidir. Hesaplama 01.04.2014 tarihine kadar yapılmalıdır.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 02.06.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.