Nitelikli cinsel saldırı - tehdit - hakaret - kasten yaralama ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2012/10598 Esas 2014/8726 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli cinsel saldırı, tehdit, hakaret, kasten yaralama ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Nitelikli cinsel saldırı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz incelemesinde;
Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu eşine karşı işleyen sanık hakkında 5237 sayılı TCK.nın 109. maddenin 3-e bendinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Delillerle iddia ve savunma, duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiillerin eleştiri dışında unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, sanık müdafiin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükümlerin ONANMASINA,
Tehdit, hakaret ve kasten yaralama suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyize gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanığın duruşmadaki iyi hal ve davranışları lehine indirim sebebi kabul edilerek 5237 sayılı TCK.nın 62. maddesinin uygulanmasına karar verildiği halde, CMK.nın 231/6 ve TCK.nın 51. madde hükümleri tartışılırken, "yargılama sürecindeki tutum ve davranışları, yargılama sırasında pişmanlık göstermemiş olması" nazara alınarak bir daha suç işlemeyeceği konusunda yeterli kanaat hasıl olmadığı gerekçesi ile sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ve ertelenmesine yer olmadığına dair karar verilmesi suretiyle çelişki oluşturulması,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 25.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.