Esas No: 2019/7562
Karar No: 2022/2870
Karar Tarihi: 23.02.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/7562 Esas 2022/2870 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, 2010 yılında sahte fatura kullanmak suçundan mahkum edildi. Ancak savunmasında, bu faturaların gerçek bir ticari ilişkiye dayandığını söyledi. Mahkeme kararı bozuldu çünkü deliller tam olarak incelenmemişti. Yeni delillerin incelenmesi gerekiyor. TCK'nin 43. maddesi uyarınca zincirleme suç hükümleri uygulanmadı ve Vergi Usul Kanunu'na Aykırılık suçlaması sırasında yanlış bir uygulama yapıldı. Ayrıca, TCK'nin 53. maddesi Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edildi, bu nedenle yeniden değerlendirilmesi gerekiyor. Kanun maddeleri: TCK'nin 43. ve 53. maddeleri, Vergi Usul Kanunu.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet
Sanık hakkında “2010 takvim yılında sahte fatura kullanma” suçundan açılan kamu davasında; sanığın savunmasında, suça konu faturaların gerçek bir ticari ilişkiye dayandığını beyan etmesi karşısında; Maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek biçimde belirlenmesi bakımından;
1)Faturaları düzenleyen mükellefler hakkında tanzim edilen vergi inceleme raporlarının ilgili vergi dairesinden getirtilmesi,
2)Aynı mükellefler hakkında 2010 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan dava açılıp açılmadığının araştırılması; dava açılmış ise dosyaların getirtilerek incelenmesi ve ilgili belgelerin onaylı örneklerinin dosyaya alınması,
3)Gerektiğinde, faturaların gerçek alım-satım karşılığı olup olmadığının belirlenmesi için; faturaları düzenleyen mükelleflere ait mal ve para akışını gösteren sevk ve taşıma irsaliyelerinin, teslim ve tesellüm belgelerinin, bedelinin ödendiğine ilişkin ticari teamüle uygun ve kanıtlama yeterliliği olan banka hesaplarının ve kasa mevcuduyla uyumlu geçerli belgeler ile faturaları düzenleyen mükelleflerin yeterli mal girişi veya üretimi olup olmadığına ilişkin belgelerin getirtilmesi, faturaları düzenleyen mükellefler ile kullanan mükellefin ticari defter ve belgeleri üzerinde karşılıklı bilirkişi incelemesi yaptırılması,
Sonucuna göre tüm deliller birlikte tartışılarak sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, eksik araştırma ve inceleme ile mahkûmiyet hükmü kurulması,
Kabule göre de:
a)Sanığın, farklı beyanname dönemlerinde birden fazla sahte fatura kullanma şeklinde gerçekleşen eylemine ilişkin olarak, TCK'nin 43. maddesi uyarınca zincirleme suç hükümleri uygulanmayarak eksik ceza tayini
b)Sanığın "Vergi Usul Kanunu'na aykırılık" suçundan mahkumiyetine ilişkin temel cezanın tayini sırasında, uygulama maddesinin 213 sayılı yasanın "359/b" maddesi yerine, "359/b-2" şeklinde yanlış gösterilmesi,
c)5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, kazanılmış hakkın saklı tutulmasına 23.02.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
