MAHKEMESİ : KOCAELİ 3. AİLE MAHKEMESİ
TARİHİ : 20/02/2014
NUMARASI : 2012/705-2014/119

Taraflar arasında görülen yardım nafakasının kaldırılması veya azaltılması davasının yapılan yargılaması sonunda yerel mahkemece verilen hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili, dava dilekçesinde; müvekkilinin kızı olan davalıya, Kocaeli 2. Aile Mahkemesinin 2011/864 E.- 2012/194 K.sayılı kararı ile aylık 350 TL yardım nafakasına hükmedildiğini; müvekkilinin, elinden geldiğince bu nafakaları ödediğini; oto yıkama işi yaptığını, bu işi yaz aylarında yaptığını, kış aylarında maddi açıdan zorluk yaşadığını; müvekkilinin evi ve işyerinin kiralık olduğunu, yeniden evlendiğini, bu evliliğinden de bir çocuğunun bulunduğunu, iştirak nafakasını ödemesinin maddi açıdan kendisini sıkıntıya soktuğunu, davalının 18 yaşını doldurduğunu, eğitimine devam ettiği için iştirak nafakası almaya devam ettiğini, Hemşirelik Meslek Yüksekokulunda okuduğunu, aynı zamanda buradan maaş aldığını, aylık gelirinin bulunduğunu, bu nedenle iştirak nafakasının kaldırılmasını, mümkün değilse aylık 100 TL"ye indirilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece; davanın açıldığı tarih itibarıyla, davalının, okuluna devam ederken gelirinin bulunduğu, dışarıdan sigorta primlerini ödediği, ekonomik durumlarında değişiklik olduğunun anlaşıldığı, davacının gelirinde ise bir değişmenin bulunmadığı; dosya kapsamına göre davalının eğitimine devam etmesi için kısmen de olsa babasının yardımına ihtiyacının bulunduğu gerekçesiyle; hükmedilen yardım nafakasının 100 TL."ye indirilmesine karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, yardım nafakasının kaldırılması ya da azaltılması talebine ilişkindir.
Türk Medeni Kanununun 364/1. maddesine göre; herkes yardım etmediği takdirde yoksulluğa düşecek olan alt soyuna nafaka vermekle yükümlüdür. Aynı kanunun 365. maddesinin 2.fıkrasında; davanın, davacının geçinmesi için gerekli ve karşı tarafın mali gücüne uygun bir yardım isteminden ibaret olduğu düzenlenmiştir.
Aynı Kanunu"nun, 328/2.maddesine göre; çocuk ergin olduğu halde eğitime devam ediyorsa, ana ve babasının durum ve koşullarına göre kendilerinden beklenebilecek ölçüde olmak üzere eğitimi sona erinceye kadar çocuğa bakmakla yükümlüdürler.
Hukuk Genel Kurulu"nun, 07.06.1998 gün, 1998/656-688 sayılı ilamında; yeme, giyinme, barınma, sağlık, ulaşım, kültür gibi bireyin maddi varlığını geliştirmek için zorunlu ve gerekli görülen harcamaları karşılayacak düzeyde geliri olmayanların yoksul kabul edilmesi gerektiği vurgulanmıştır.
Eğitimine devam eden reşit birey, kendi emek ve geliriyle yaşamını sürdürmekten yoksun ise; anne ve babasından öğrenimini tamamlayıncaya kadar yardım nafakası isteyebilir. Ne var ki, bunu vermekle yükümlü tutulacak kişilerin geçim sıkıntısına düşürülmemesi asıldır.
Dosya kapsamına göre, davacının, oto yıkama işinde çalıştığı, aylık yaklaşık 1500 TL gelirinin olduğu, yeniden evlendiği, bir çocuğunun daha olduğu, 450 TL kira ödediği; davalının, Kocaeli Üniversitesi İzmit Meslek Yüksekokulu İş Sağlığı ve Güvenliği Programı 2. Öğretiminde okuduğu, SGK kayıtlarına göre prim ödediği anlaşılmaktadır.
Tarafların gerçekleşen ekonomik ve sosyal durumları, nafakanın niteliği, ve özellikle davalının öğrenci olduğu nazara alındığında yapılan indirim miktarı fazla olup, TMK."nun 4.maddesinde vurgulanan hakkaniyet ilkesine uygun görülmemiştir. Mahkemece, hakkaniyete uygun bir indirim yapılmak üzere, kararın bozulması gerekmiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 01.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.