Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2015/333 Esas 2015/1190 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/333
Karar No: 2015/1190
Karar Tarihi: 03.02.2015

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2015/333 Esas 2015/1190 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı, müvekkilinin markasını izinsiz kullanarak kablolarda üretim yapmıştır. Davacı, markaya tecavüzün ve haksız rekabetin tesbit ve meni ile maddi-manevi tazminat talep etmiştir. Mahkeme, iddianın ispat edilememesi nedeniyle davanın reddine karar vermiştir. Temyiz başvurusu sonrası da, davacının itirazları reddedilmiştir. Gerekçe olarak, delillerin usul ve yasaya uygun bir şekilde değerlendirildiği belirtilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemeleri Kanunu
- Markaların Korunması Hakkında Kanun

11. Hukuk Dairesi 2015/333 E. , 2015/1190 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 27/06/2013 tarih ve 2012/107-2013/133 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalının ürettiği kablolarda müvekkiline ait TSE markasını izinsiz olarak kullandığını ileri sürerek, markaya tecavüzün ve haksız rekabetin tesbit ve meni ile 6.500,00 TL maddi ve 32.500,00 TL manevi tazminatın davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davaya konu kablonun davalı tarafından üretilerek satıldığına ilişkin iddianın ispat edilemediği gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 03/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.