Esas No: 2019/555
Karar No: 2022/2847
Karar Tarihi: 23.02.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/555 Esas 2022/2847 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi, mühür bozma suçlamasıyla yargılanan sanığın mahkumiyetine karar verdi. Mahkeme, delillerin yeterli olduğuna ve suçun sanık tarafından işlendiğine hükmetti. Temyiz nedenleri yerinde görülmediği için hüküm ONAYLANDI. 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesi'nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infazda dikkate alınması gerektiği belirtildi. 5271 sayılı CMK'nin 217. maddesi uyarınca, Mahkeme, dosya içerisindeki mühürleme tutanak örneğini kabul etti.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mühür bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet
İddia ve kabule esas alınan 26.04.2011 tarihli mühürleme tutanak örneğinin dosya içerisinde mevcut olduğunun anlaşılması karşısında, 5271 sayılı CMK'nin 217. maddesi uyarınca duruşmadan edindiği kanaate göre delilleri yasal ve yeterli gerekçe ile değerlendiren Mahkemenin takdir ve kabulünde bir isabetsizlik görülmediğinden, tebliğnamedeki bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiş; 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hukuka uygun yöntemlerle elde edilen delillerin değerlendirilerek fiilin sanık tarafından işlendiğinin tespit edildiği, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezanın kanuni takdir sınırlarında uygulandığı tüm dosya kapsamından anlaşılmakla, sanığın temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden hükmün ONANMASINA, 23.02.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
