MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : 6136 sayılı Yasaya aykırılık, genel güvenliği kasten tehlikeye sokacak şekilde kasten silahla ateş etme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Sanık hakkında 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçundan kurulan hükme yönelik yapılan temyiz incelemesinde;
a) Dosyada mevcut 19.03.2015 tarihli İstanbul Adli Tıp Kurumu ve 26.12.2011 tarihli ... Kriminal Polis Laboratuvarı Müdürlüğü"nün raporları dikkate alındığında, davaya konu gaz tabancasının namlusu içerisinde dairesel bir gaz ayırıcı parçasının mevcut olduğu, bu haliyle uygun çapta, özel şekil ve nitelikte metal bilye, kurşun veya benzeri cisim konulması suretiyle özel yapılmış fişekleri atabileceği ancak, teknik özelliklerinde sonradan değişiklik yapıldığını gösterir nitelikte herhangi bir bulgu ve emarenin tespit edilmemesi, sanıkta özel yapım mermi de ele geçirilememiş olması ve sanığın da silahın kuru sıkı silah olduğunu savunması karşısında, ele geçen tabancanın vasıflarını bilerek taşıdığına dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı halde, sanığın beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
b) Sanıktan ele geçen kuru sıkı tabancanın 5729 sayılı Ses ve Gaz Fişeği Atabilen Silahlar Hakkında Kanun ile Ses ve Gaz Fişeği Atabilen Silahlara İlişkin Yönetmelik hükümlerine göre işlem yapılmak üzere idareye teslimine karar verilmesi gerekirken, TCK.nın 54/4. maddesi uyarınca müsaderesine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA,
2-Sanık hakkında genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması suçundan kurulan hükme yönelik yapılan temyiz incelemesinde ise;
(1) nolu bozma içeriği de gözetildiğinde; sanığın silah niteliğinde olduğunu bilmediği tabanca ile havaya ateş etme eyleminin 5237 sayılı TCK.nın 170/1-c madde ve fıkrasında tanımlanan ve içinde silah ögesi bulunan suç tipine uygun bulunmadığı, 5326 sayılı Kabahatler Kanunu’nun 36/1. madde ve fıkrasında tanımı yapılan gürültüye neden olma kapsamında olup idari yaptırımı gerektirdiği, ancak anılan Yasanın 20/2-c maddesi uyarınca soruşturma zamanaşımı süresinin 3 yıl olduğu, kabahat tarihinden karar tarihine kadar bu sürenin gerçekleştiği anlaşılmakla sanığın temyiz itirazı bu nedenle yerinde görülmekle sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta anılan Yasanın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan sanık hakkında açılan kamu davasının konusu eylemin oluşturduğu kabahatin zamanaşımına uğraması nedeniyle 5326 sayılı Kabahatler Kanunun 20/2-c maddesi gözetilerek “İdari yaptırım uygulanmasına yer olmadığına”, 18.06.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.