Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2008/17345 Esas 2010/2220 Karar Sayılı İlamı

.......
Davacı, davacı şirketin aleyhine geçilen takiplerden dolayı Kuruma borçlu olmadığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkeme, ilamında belirtildiği şekilde isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, taraflar avukatları tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... ..... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Davacı vekili, 2007/1235, 2007/1236, 2007/1237 ve 2007/1238 E. Sayılı takip dosyalarına konu borçlardan dolayı davacı şirketin davalı Kuruma borcu olmadığının tespitine karar verilmesine talep etmiştir.
Davacının “...... olan ünvanının karar başlığında “.........” olarak gösterilmesi Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun madde 80 kapsamında maddi hata olup mahkemesince düzeltilmesinin her zaman için mümkün bulunması itibariyle bozma nedeni sayılmamıştır.
Hakimin son oturumda tutanağa yazdırıp tefhim ettiği karar, esas karar olup, sonradan yazılan gerekçeli kararın bu karara aykırı olmaması gerekir. Oysa son oturumda tefhim edilen kısa kararın gerekçeli karara aykırı olduğu zaptın ve kararın incelenmesinden açıkca anlaşılmaktadır. Öte yandan konuyla ilgili 10.04.1992 günlü ve 991/7 Esas, 1992/4 Karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca bu aykırılığın giderilmesi suretiyle gerçeğe ve hukuka uygun bir karar verilmesi gereği açıktır. Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin yazılı şekilde karar verilmesi, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O halde, taraflar avukatların yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 22/02/2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.


........