Esas No: 2021/42180
Karar No: 2022/2923
Karar Tarihi: 23.02.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/42180 Esas 2022/2923 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, sanığa 2001-2003 yılları arasında sahte fatura düzenleme suçlarından mahkumiyet verildiği ancak sanık hakkındaki kamu davalarının olağanüstü dava zamanaşımı nedeniyle düştüğü belirtilmiştir. Dosyada bilinen son adresine yapılan tebligatın usulsüz olduğu ve bu nedenle sanığın öğrenme üzerine temyiz dilekçesini zamanında verdiği kabul edilmiştir. Kararda, suç tarihinde yürürlükte olan 765 sayılı TCK'nin lehe olan maddelerinin uygulanması gerektiği ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen hükümler için 5320 sayılı Kanun'un 8/1 maddesi gereğince 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesinin uygulanması gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri olarak ise 5237 sayılı TCK'nin 7, 5252 sayılı TCK'nin Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un 9, 765 sayılı TCK'nin 102/4 ve 104/2, 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 35, 5271 sayılı CMK'nin 223/8 maddeleri karara dayanak olmuştur.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Sanığın yokluğunda verilen hükmün, dosyada bilinen en son adresi olan sorguda beyan ettiği adresine çıkartılan ve iade edilen tebligattan sonra MERNİS adresine Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesi uyarınca tebliğ yapılması, bunun mümkün olmaması halinde ilanen tebligat yapılması yerine daha önce adli mercilerce bu adrese usulüne uygun tebligat yapılmamış olmasına rağmen 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 35. maddesine göre yapılan tebliğin usulsüz olduğu anlaşılmakla, sanığın öğrenme üzerine verdiği temyiz dilekçesinin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK’nin 7 ve 5252 sayılı TCK’nin Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un 9. maddeleri karşısında; sanığa yüklenen 2001,2002 ve 2003 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçlarının Kanundaki cezasının türü ve üst sınırına göre, suç tarihinde yürürlükte bulunan ve lehe olan 765 sayılı TCK’nin 102/4. ve 104/2. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımının, suç tarihlerinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği ve bu itibarla sanığın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davalarının gerçekleşen olağanüstü dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE, 23.02.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
